Mafia Heiress Married the Mafia Boss- COMPLETED✔

CHAPTER 42

YNA's POV

Dali-dali akong naglakad papunta sa kwarto kung nasan si kuya Kevin. Pagkarating kasi ni Damzel kanina ay sinabi niya ang nangyari sakin kaya ako pumunta dito sa hospital. Ayaw pa sana niya dahil kakacheck-up ko palang pero okey namana ako.

"Careful, my wife." Aniya at hinawakan ang kamay ko.

Kinawi ko ito at tinignan siya nang masama. Hindi ko alam kong bakit galit pa ako sa kanya simula nung nangyari sakin. Siguro dahil sobrang naapektuhan ako sa muntik nang mangyari sa baby at ayaw kong maulit pa yun. Hindi ko kakayanin.

Pagkarating namin sa floor kung nasan sila ay agad naming nakita si Cedrick na kakalabas lang sa kwarto. "Ced!"

"Yna, Damzel." Aniya. "Nasan loob sila."

Tumango ako at pumasok agad. Nakita ko si Luthor, Veronica, Kellean at Shan. Siguro ang iba ay nasa kwarto nila Red.

"My god!" Napatakip ako nang bibig nung makita ang mukha ni kuya Kevin na natutulog. "Kumusta siya?" Nag-aalala kong tanong.

"He's stable now. We just have to wait until he regain his energy and woke up." Sagot ni kuya Luthor sakin.

"Yung kaibigan mo rin ang nag-aasikaso sa kanya." Sabi naman ni Shan.

Good. Marion is a great doctor!

"Sila Nathan nga pala?" Tanong ko.

"Nasa ibang kwarto sila. Okey naman din sila at sila Vivien, Christina at Cedrick ang nag-aasikaso sa kanila ngayon." So I'm right.

Tumango-tango ako at umupo sa tabi ni Shan, sumunod naman si Damzel sakin. Ilang sandali pa kaming nanatili dun bago ako nagpaalam na uuwi na tapos ay dadalawin ko saglit ang iba.

Inisa-isa ko ang kwarto nila Nathan, Red at Aizle para kamustahin sila saglit. Sa kwarto ni Aizle ay nandun si Vivien at Celine. Sa kwarto ni Red ay si Cedrick at kay Nathan naman ay si Christina tapos ay nagpaalam nadin kami sa kanila. I have to avoid stress and so much emotion dahil yun ang makakabuti sa baby ko.

Habang nasa byahe pauwi ay tahimik lang akong nakatingin sa labas nang bintana at hindi lumilingon kay Damzel kahit alam kong panay sulyap siya sakin.

Pagkarating naman ay bahay ay agad akong bumaba sa kotse at pumasok. Ni hindi ko na magawang lingunin ang mga kapatid ko at si Daniel dahil dere-deretso na ako sa pag-akyat.

Speaking of mga kapatid, matagal ko nang hindi nakita si kuya Aries. Kumusta na kaya siya? Ni hindi man lang tumawag o nagtext sakin. I wonder kung nakikipag-contact siya sa iba. Nasan kaya siya ngayon?

Bigla akong dinapuan nang kaba. What if they already know that my kuya is traitor? So it means they killed--no! No! Wag kang mag-isip nang ganyan, Yna!

Kinalma ko ang sarili ko at pumasok sa kwarto. I know Damzel is behind me but I don't care.

Dumeretso na ako sa banyo para maligo. Nilock ko talaga para hindi na ulit makakapasok si Damzel.

Pagkatapos ay lumabas na ako at dumeretso sa walk-in-closet para magbihis. Pagkatapos ay lumabas na ulit ako at kinuha ang blower ko. Habang nagbo-blower ako ay kita ko si Damzel sa likod ko.

Hinawakan niya ang kamay ko at kinuha ang blower. "Let me." Aniya.

Hindi na ako nagsalita at hinayaan nalang siya. Tama kaya ang ginagawa ko na galit sa kanya? Nag-aalala ako na baka mas lalo kong mapahamak ang baby ko.

Pagkatapos niya ako bloweran ay aalis na sana ako pero bigla niya akong niyakap galing sa likod at nagtama ang paningin namin sa salamin kaya umiwas ako.

"Are you still mad at me?" He asked but I didn't answer. "Silence mean, yes. But baby, I won't do that again. Please forgive me. The way you're not talking to me, it kills me, my wife. I hate myself so damn much. Nang dahil dahil ay muntik nang mawala ang baby natin but I promise, baby that I won't do that again. Please." Pagmamakaawa niya.

Huminga ako nang malalim bago ko kinalas ang kamay niya sakin at hinarap siya bago niyakap. "I-I'm sorry, sorry dahil nagalit ako. Natatakot kasi ako sa mangyayari sa baby natin. Sorry rin." Naiiyak kong sabi.

He hugged me and kissed my head. "Ako dapat ang magsorry. It's all my fault, baby. Not yours. Don't be sorry. Kasalanan ko, okey?" Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko habang nanatili akong nakayakap sa bewang niya. "I love you and our baby so much, my wife. Hindi na ako gagawa nang ikakastress mo at ikakapahamak nang baby natin. Promise." Hinalikan niya ang noo ko, ilong ko, magkabilang pisngi at labi. "I love you both so much." Bulong niya sa labi ko.

"Mahal na mahal ko din kayo. Sorry." Nasabi ko.

Hinalikan niya ulit ang labi ko. Umatras siya nang bahagya at nanlaki ang mata ko nung lumuhod siya sa harap ko at mas kinuhang pulang box sa bulsa niya.

"D-Damzel, what are you doing?" Nanginginig kong tanong. Nanginginig ang tuhod ko at hindi ako makagalaw.

Binuksan niya ang box at nanlaki ang mata ko nung makitang singsing iyon! Sunod-sunod ang luhang lumandas sa pisngi ko.

Tumingala siya sakin. "Hindi ko ito nagawa sayo noon kaya ngayon ko ito gagawin. I love you so much, my wife. Hinding-hindi ko kakayanin na mawala ka sakin. I love you more than my life. I will do anything, kahit ikamatay ko pa." Yumuko siya saglit bago tumingala ulit sakin. "Will you marry me..again?"

"O-Of course! I will, baby. Yes, yes." Nanginginig kong sabi.

Ngumiti siya nang malapad at kinuha ang kamay ko at nilagay dun ang singsing bago siya tumayo at niyakap ako.

"I love you so much, baby." Bulong ko at niyakap siya nang mahigpit habang patuloy parin sa pagtulo ang luha ko.

"Your wedding dream that you wish. I love you too so much, my wife." He wipes my tears away and then he kissed me on my lips and I immediately kissed him back.

My wedding dream is coming... I'm so happy. I really am.