Why Can't It Be (COMPLETED)

CHAPTER 19

"HI---"

Natigilan si Julene sa pagbati nang makita kami ni Yluj. Hindi niya yata in-expect na makakaharap kami roon. Napayuko ako nang maramdaman ang pagsimula ng tensyon sa buong silid. In her floral pink sweetheart top and mini skirt, I think Julene prepared for this.

"Y-you're already here, Juls." Dumiretso siya sa kay Yluj at tangkang hahalik sa pisngi pero agad din siyang hinarangan ng palad nito. Napakurap siya at napatayo nang diretso. Inipit niya ang mga tumakas na buhok sa kanyang tainga saka alinlangan na naupo sa tabi ni Madam Yumi. "You're also here, Ate Kath..."

Nginitian ko pa rin siya kahit halos pangiwi niyang sinabi iyon. "Napasama lang," tipid kong sagot.

"So, I think you knew all each other already," halata sa boses ni Madam Yumi ang pagkailang.

Julene smiled as she nodded kindly to her. "Yes. Actually... we're schoolmates, Tita---"

"Don't call my mom in that way." Mariin na tiningnan ni Yluj si Julene dahilan para matigilan siya at kumurap-kurap na tumitig sa amin. "In the first place, why are you here? Why are you with my mom?"

"A-aksidente lang kaming nagkita---"

Yluj hissed and gritted his teeth. "Is that true?"

"Hijo! Don't treat your girlfriend that way---"

"Honto, okāsan?" nanlulumong tanong ni Yluj at bahid ang pagkadismaya sa mababa niyang boses. "Kanojo ga watashi no gārufurendodearu ka... dō ka watashi ni tazuneru koto sae ki ni shimasendeshita ka?"

"I-I am sorry. This is all my fault---"

"Shut up!" Firmly, Yluj stood up. Nagliliyab ang mga mata niyang tinitigan ang kaharap. "I am not talking to you."

Napalunok ako at yumuko, naiipit sa tensyon sa mesa. Ngayon ko lamang nakita ang pagdilim at pagliyab ng mga mata ni Yluj. Para bang nasagad na siya at kailangan nang ilabas ang usok na kumukulo sa kanyang katawan.

Tulad ko, hindi rin magawang mag-angat ng tingin si Julene. Nakayuko lamang siya at halos maghabol sa pagtaas-baba ng kanyang mga balikat.

Bahagya akong sumulyap kay Madam Yumi. Halata ang pagkadismaya niya nang magtama ang mga mata namin. Na para bang hindi siya maniniwala kung sakaling ipapakilala ako bilang girlfriend ng kanyang anak.

"Hijo," she called sweetly and stood up. The way her body moved in a soft way, intimidates me. "Julene telling the truth. This is all an accident. I was walking through the entrance when I saw her. And I easily remember her, so I asked her to join me here."

"Don't defend her, mom." Dismayado, umiling si Yluj at inabot ang kamay kong naglalaro sa kandungan dahilan para biglaan akong mapatayo. "Of all people, you're the only one who knew what she did to me many years ago. And if you expect that I will forgive her, then I won't."

Napakurap si Madam Yumi. She tried to reach his son but the glass table was too big for her to do that. "Yluj, Hijo..."

"Sorry but, lets talk when you got home."

Wala akong nagawa kundi ang ngitian na lang si Madam Yumi nang hatakin ako palabas ni Yluj. Malungkot nga lang niya akong tiningnan, dismayadong-dismayado.