i did something bad ⎯ kagehina

4

herkes yere düşen çocuğun yanına giderken tobio gülmemek için kendini zor tutuyordu. shoyo'nun elini tuttu. "benimle gel, sho." dedi ve koşmaya başladı. shoyo peşinden koştururken ona saydırıyordu ama tobio'nun umrunda değildi.

"sanki çocuk seni bulamayacak daha sonra." dedi, kullanılmayan kütüphanenin içindelerdi. eski kitaplarla doluydu, buraya kimse uğramazdı. "o çocuğu tanıyorum, o an sinirlendiydi kötü olurdu ama sonrasında kızmaz."

"neden eğleniyormuş gibi gözüküyorsun?" shoyo yere oturdu, arkasında da kocaman bir kitaplık vardı. tobio da aynı şekilde yanına oturunca shoyo, ondan kurtalamayacağını anlamıştı. "eğleniyorum çünkü." dedi sırıtarak.

"bilerek mi attın kafasına?"

"aynen öyle."

shoyo ona yargılayıcı bakışlar atarken tobio, "voleybolda iyisin bence." dedi. shoyo takmadı çünkü o an düşündüğü şey o değildi. kendisi de kaçtığı için suçlu sayılabilirdi. "merak etme, tüm suçu üstüme alacağım." dedi tobio aklını okumuş gibi.

"geri zekâlı, tüm suç senin zaten." shoyo'nun sinirlenmesi tobio'nun daha çok hoşuna gidiyordu.

bir süre sonra "burada ne kadar kalacağız?" diye sordu shoyo. "aslında çok da kalmamıza gerek yok ama burası hoşuma gitti." siyah saçlarını düzeltirken shoyo, bakışlarını hemen başka yöne çevirdi.

tobio bir anda hapşırdı. shoyo ona merakla baktı. burnu kıpkırmızıydı tobio'nun ve bu shoyo'nun hoşuna gitmişti, sevimli gözüküyordu.

"benim toza alerjim var da."