i did something bad ⎯ kagehina

23

tobio iştahla yemeğini yiyordu. shoyo da daha yarım saat önce kahvaltı yapmasına rağmen pek farklı değildi. o da aynı iştahla yiyordu. hem tobio uğraşmıştı hem de yiyecekler gayet lezzetliydi. bu yüzden kahvaltı ettiğini çaktırmadı.

hava gerçekten çok güzeldi. shoyo hayatı boyunca bahar aylarının güzelliğini pek fark etmemiş, tadını çıkarmamıştı. bunun sebebi arkadaşlarıyla pek eğlenmemesi ve okulunun olmasıydı. ama tobio bahar ayında hayatına girdiğinden beri ise fazlasıyla çıkarıyordu.

çimenler kirli değildi o yüzden yerde oturmak sorun değildi ikisi için de. etrafta birkaç aile, grup vardı. hiç kimse birbiriyle ilgilenmiyordu. kendi aralarında takılıyordu. shoyo böyle bir yer olduğunu, birçok insanın bu koca ormanda piknik yaptığını bile yeni öğrenmişti.

yanlarına bembeyaz bir kedi geldiğinde tobio onu hemen kucağına aldı. kedi de gayet uysaldı, tobio'nun kucağında çok rahattı. tobio kediye bir şeyler yediriyordu ve bir şeyler anlatıyordu kediye. shoyo bu anı o kadar sevimli bulmuştu ki hemen telefonunu eline alıp video çekmeye başladı. tobio farkında değildi çünkü o sırada kediye çok odaklanmıştı.

kedi bir süre sevildikten ve beslendikten sonra yanlarından ayrıldı. tobio ıslak mendille elini siliyordu, shoyo da videoyu sonlandırmıştı. bunu okulda kime izletse -belki wakatoshi hariç- asla inanmazdı. tobio'nun bu kadar sevimli ve yumuşak bir insan olması herkese imkansız gelebilirdi.

aslında shoyo da onu tanımadan önce o şekilde düşünüyor sayılırdı. tobio ona eğlenmeyi öğretmişti ama öğrettiği başka bir şey daha vardı. shoyo onun sayesinde artık kimseyi tanımadan yargılamayacaktı.