i did something bad ⎯ kagehina

15

gerçekten de shoyo hayatı boyunca bu kadar eğlendiğini hatırlamıyordu. bunu arkadaşına itiraf ettiği sırada oldukça mutlu gözüküyordu. ama bu mutluluğu uzun sürmedi çünkü müdürün ona doğru geldiğini görmüştü. o anda arkadaşı ona tobio'nun iyi biri olmadığını falan söylüyordu ama shoyo bunları dinlemedi. ne yapacağını bilemedi, sadece sinirli sinirli yürüyen müdüre bakakalmıştı.

müdür yanına geldiğinde arkadaşı durumu anladı ve nasihatlarına ara verip oradan uzaklaştı. shoyo'nun elleri stresten sırılsıklam olmuştu. müdür tam ağzını açacakken tobio yanlarına geldi. sanki dün okuldan çıkmamış gibi "merhaba hocam." dedi gülümseyerek.

müdür ona kaşlarını çatarak baktı. "dün neredeydiniz siz?!" diye bağırdı ve bunu çevredikiler çok rahat duyabilmişti. "size uzaklaştırma vereceğim." dediği sırada tobio araya girdi. "sizin haberiniz yok muydu?" müdür duraksadı "neyden?" dedi. shoyo harika bir yalanın geleceğinin farkındaydı.

"annem sizi aramıştı, doktor randevum vardı. shoyo da özel bir durumdan izinliydi, onu da söylemiş olması gerekiyor."

müdür dün konuştuğu velileri düşündü. hee gün çok fazla veli ile konuşuyordu ve aklına gelmemesi normal olabilirdi. "raporun nerede? güvenlik zorla çıktığınızı söylemişti ayrıca." müdürün biraz sakinleşmesiyle shoyo'nun stresi azalmıştı.

tobio çantasını karıştırırken shoyo sanki her şeyin farkındaymış gibi "evet hocam izinliyiz." dedi. tobio çantasını karıştırmayı bir saniyeliğine bırakıp ona bakış attı. sonra da çantasına bakmaya devam etti. shoyo bu bakışın "karışma sen." anlamına geldiğinden  emindi.

tobio bir kağıt çıkarıp müdüre uzattı gülümseyerek. shoyo bunun nereden çıktığını daha sonra soracaktı elbette. müdür kağıdı aldı,  kısa sürede okuyup "annenle konuştuğunu unutmuş olmalıyım. dün çok yoğundum." dedi. shoyo'ya bakarak "o da sana yardıma geldi herhalde?" dedi. tobio kibarca başını salladı.

"pekâlâ, ilk derse geç gitmeyin." dedi müdür ve yanlarından uzaklaştı.