||• Chapter 31 : Thanks Phoenix •||

1.7K 46 4
                                    

Trinity Blythe's POV

Malapit na kami sa field kung saan gaganapin ang klase nami. Kinakabahan akong pumunta doon dahil hanggang ngayon ay kasabay ko parin si Phoenix! Pero ngayon ibang position na!!

(Author: Position?!  Hmmm ano namang position yun? 😲😳)

Luh green minded nanaman ang Author niyo!

Ang dumi talaga ng utak mo Author! Wala sa mga position na nasa isip mo ang position namin ngayon, kaya wag kang green minded! Gusto ko lang namang sabihin na buhat-buhat ako ni Phoenix ngayon! Bridal Style! Argh!

Ilang beses ko ng sinibukan na idistansiya ang sarili ko sakanya sa pamamagitan ng paglalakad ng mabilis kanina, pero talagang ayaw niya magpa-awat. Yung nga kasama naman namin ay hinahayaan lang kami, tss umaasa pa man din akong tutulungan nila ako kanina na mapaalis sa tabi ko si Phoenix pero hindi...

Flashback


Aish!  Ano ba yan! Hindi parin umaalis sa tabi ko si Phoenix!  Kulang nalang ata na pagdikitin ang mga katawan namin eh!

Tumingin ako sa mga kasama naming nasa likuran lang namin na nakamasid. Tumingin ako kina Snow at Trish, yung tipo ng tingin na nagsasabing please-help-me.

But they just shrugged  and gave me a look that says we-can't-do-anything  look, then they pointed at the three Royals who was staring at us like we are a couple! Well except Aeron who's looking at Phoenix with...... an irritated expression??? what's gotten into him?

I looked at them three with the same look I gave Snow and Trish. Nginitian naman ako ni Willow at nag-okay sign saakin na sinasabing na-i-intindihan niya ako.

Nakahinga naman ako ng maluwag dahil doon... Hay! Sa wakas may tutulong na saakin.

"Phoenix!" pagtawag ni Willow kay Phoenix na nagpatigil saaming lahat at tumingin sakanya pati na rin si Phoenix... Yes!  Finally!

"What?" cold na tanong ni Phoenix

This is it! Go Willow!

"I think you should go back in carrying Trinity bridal style again, 'cause she was always walking fast a while ago, her leg might really be swollen if she keeps that up, so why don't you just carry her until we arrive at our class?"  pag-u-udyok ni Willow....

Nooooo!!!!  This can't happen again if we arrived in our class in that position then that'll be a BIG ISSUE!  a really BIG ISSUE!

I slowly turned arround and walked as fast as I can towards the field  to avoid them while I still have time and opportunity.

I can now see our classmates seated in the bleachers so I walked more faster since I can't run cause my leg still hurts a bit.

But then... I was swooped off the ground and landed into the arms of the one and only.... Phoenix Foster ....

DAMN IT!

End of Flashback


Sobrang lapit na namin!

"Ahm... Phoenix..." pagtawag ko sakaniya na patuloy lang sa paglalakad

"Hmm" sagot niya

"Pwede bang-" naputol ang sasabihin ko nung nagsalita siya

"Nope" agad niyang sagot

Mystic Academy: The Long Lost Elemental Princess [On Going] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon