ESA8

52.4K 1.8K 1K
                                    

ESA8

"Santh! Santh!"

Natigil ako sa paglalakad papunta sa classroom ko noong mayroong humila saaking pulso at pilit akong hinarap sa kanya.

Agad kong nasalubong ang mukha ni Rylan. I sigh and withdraw my wrist from him. Kusa akong humarap sa kanya.

This is the first time I look at him feeling okay.

"Santh..." he called once again.

Hindi ako nagsalita. Tinignan ko lamang ang aking relo upang icheck ang oras.

"Excuse me..." I said and turn around to continue walking.

"Santh!"

Nagpatuloy ako sa paglalakad.

I still can't understand everything. Hindi iyon ganon kadali. However, I decided not to dwell much in the past anymore because I need to live my life for today. Kailangan ako ng sarili ko.

I woke up today, wanting to love myself first. And I will want that too in the coming days.

"There's nothing between me and Iris!"

Napatigil ako dahil sa kanyang sinabi. Mabilis niya akong nahabol dahil doon. He stood straight in front of me.

"She just keeps on coming after me! Umiiwas ako, believe me."

I look at him. He looks so stressed unlike before when he's beaming angel lights in my eyes.

"I honestly don't care, Ry." sagot ko sa kanya. "Whatever you guys do, I'm out of it."

Napababa ang tingin ko noong hawakan niya ang aking kamay.

"Please give me a chance, I won't mess it up again. I love you, hon."

I let out a sneer. Binawi ko ang aking kamay sa kanya.

"This isn't a game you can start over every time you fail."

Nilagpasan ko siya at mabilis na naglakad palayo. My heart feels void and vacant but it felt okay.

Pumasok ako sa room at agad kong natagpuan si Theo at Rash sa front row. I sigh. They freaking like that part of the classroom all the time. Kung ako sana ay gugustuhin ko sa gitna.

Maayos na nakaupo sa arm chair si Rash habang si Theo naman ay nakatalikod sa pinto at naka upo sa arm rest. He's busy telling a funny story to his best friend. I can tell because they are both laughing.

Tinapik ko ang likod ni Theo kaya napalingon siya saakin. He smirked teasingly. Umalis siya sa pagkakaupo sa arm rest.

"Welcome back, stranger!"

Umirap ako at bahagyang natawa. Mukhang seryoso siya doon sa 'I want out of this friendship' comment niya.

Nilagay ko ang bag ko sa arm chair kung nasaan si Theo kanina.

"Pasalubong, Santh?" tanong ni Rash.

I look at him puzzled. I mean, hindi naman kami naggala or nag ikot. Nagstay lang kami sa private villa nila Heze.

"Asa ka pa! Di nga tayo sinama eh!" puno ng hinanakit na sabi ni Theo.

Rash laughed.

"Syempre, babe time yon. Sasali ka?" natatawang tanong ni Rash sa kaibigan.

My face heated when they both turned to me with curious eyes and teasing smile. Umupo ako sa tabi ni Rash habang nanatiling nakatayo si Theo sa harap namin.

Every Step AwayTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang