℘/𝑒𝓅.10

917 76 13
                                    

やってくる

Haejen sınıfa girer girmez hızlıca sırasına doğru ilerlemişti. Boyalarıyla süslediği tuval henüz kurumadan yetişmeliydi. O yüzden normalden daha hızlı hareket ediyordu. Sırasının yanında durak askılıktan telaşla hırkasını alıp atölyeye doğru yol aldı.

Bu telaş, masasının üzerine renkli bantla sabitlenmiş minicik bir ayrıntıyı gözden kaçırmasına sebep oldu.

Hızlıca merdivenleri inerken iki kez düşme tehlikesi atlatmıştı. Sonunda yavaşlamayı akıl edebildiğinde ise çoktan atölyenin önüne geldiğini fark etmişti.

Az önceki haline tezat oluşturarak içeriye sakin adımlarla girdiğinde masada oturan bedenlere kıyasla ortama sessizlik hakimdi. Sadece nefes yankılarından ve fırçaların kumaşa sürtünme seslerinden oluşan bu sade müzik, Haejen'i huzura çıkarmaya yetiyordu.

Kendi tuvalinin önüne geldiğinde boyaların kurumaya yüz duttuğunu gördü. Elinde duran ve telaştan giymeyi unuttuğu hırkayı üzerine geçirirken tuvale değmemesine dikkat etti. Boya lekesi çıkmıyordu sonuçta.

En yakınında duran fırçaya elini attığında uzun ahşap parçada bıraktığı sıcaklıkla tekrar buluştu parmak uçları. Bu his Haejen'in bedenini uyuşturmaya yeterken kendini boyanın tuvalin üzerindeki dansın akışına bıraktı.

Tabi bu güzel hisler Bayan Myoi'nin atölyeye gürültülü bir şekilde girmesi ile son buldu. Yaşından hayli genç gösteren kadın, parlak gülümsemesini süsleyerek el çırpmıştı.

"Bu günlük burada bırakalım çocuklar, kendinizi daha fazla yormayın. Yarın hep beraber devam ederiz."

Yuta'nın sevinç çığlıkları Seulgi'nin söylenmeleri ile karıştığında Mina aralarına katılarak gülmeye başlamıştı.

Ortamdaki ses çıkarmayan tek kişi Haejen'di. O dudaklarını büzmüş, dramatik bir şekilde tuvaline bakıyordu.

Bir resmi yarım bırakmayı hiç sevmezdi.

iyi okumalarღ

Um... Çok küçük ayrıntıları bir bölümde birleştirirsem kitap çabucak biter diye korkuyorum. O yüzden bölüm kısa olduysa mazur görün lütfen.

love y'all

winter bear ❦ Jung JaehyunDonde viven las historias. Descúbrelo ahora