winter bear ❦ Jung Jaehyun

℘/𝑒𝓅.11

空虚に陥る

Haejen gözüne vuran güneşin sıcacık ışığı ile uyandığında saat öğlene gelmek üzereydi. Yavaşça doğrulup saate baktığında çok da şaşırmamıştı gerçi. Gece oldukça geç yatmıştı.

Önüne gelen saçlarını geriye atıp bedenine dolanmış beyaz çarşaftan kurtuldu. Yavaşça ayağa kalktığında giydiği beyaz, saten geceliğin etekleri tenine yumuşacık bir şekilde sürterek diz kapaklarının arkasına kadar indi.

Vücudunu esnetirken bir yandan da beyaz kapaklı dolabından giyecek bir şeyler bakıyordu. Sonunda gözünde iki parçayı birbirine uydurabildiğinde hızlıca giyinip güneşin öptüğü küçük odasından çıktı.

Evin dış kapısında doğru ilerlerken guruldayan karnını susturmak için salona bitişik mutfak masasının üzerinde duran kurumuş ekmeği ağzına attı. Apartmandan çıkıp en yakın boya alabileceği yere yürürken boylarının ne çabuk bittiğini düşünüyordu. Önceki setini geçen hafta almıştı oysaki.

Güneşe tezat soğuk hava sinsi bir şekilde Haejen'in kıyafetlerinin arasından sızıp titretmişti genç kızı. Yürüyüşünü daha da hızlandırıp kollarını bedenine sardığında irisleri bir dükkanın tabelasına çarptı. Dükkanı bu kadar çabuk bulmanın mutluluğunu yaşarken içeriye girip hızlıca işini halletti.

Evine kadar hiç hız kesmeden yürüdü. Yavaşça kapıyı açtığında anahtarların birbirine çarparak oluşturduğu melodi evin boş duvarlarına çarpıp Haejen'in kulaklarına ulaşmıştı. Bu evin boş olduğunun işaretiyken, bazen yalnızlığın ona çok da iyi gelmediğini düşündü. Nefesini sıkıntıyla verip odasına ilerledi ve yeni aldığı boyaları yerlerine koydu.

Tül perde esen rüzgarla havalandığında yorgun gözlerini camla buluşturdu.

Kış onun için hiç geçmeyecekti.

iyi okumalarღ

love y'all