He's The Subject I Can't Have [ON-GOING]

Chapter Nineteen (Private Guy)

I woke up the next day sitting on my chair, leaning my head on my working table. Napasapo naman ako sa ulo ko nang sumakit bigla, kasabay ng pagsakit ng likod ko.

Anak ng tae! Kailan ko pa nakalimutang matulog sa kama ko? I didn't even notice that I fell asleep while facing my journal. Last time I checked, I was facing my phone then went back to my journal again then vice versa.

Napatingin ako sa pinto ng kwarto ko nang bigla itong nagbukas, kasabay nang pagpasok ng kapatid kong naka-towel pa at halatang bagong ligo.

He just gave me a glance then went to his own hanging cabinet, not firing me some questions kung bakit ang tanga ko kagabi. Ugali niya kasi 'yan eh, ang mang-asar, mamikon at magpapansin. Good thing he remained silent and left me alone again inside the room.

I stand up and went on my feet, now filling the chills and the coldness of the floor in one.

Ang lamig naman! Umulan ba kagabi?

Lumabas ako ng kwarto at nakitang nakabukas na ang TV sa sala. Balita lang ang palabas at pansin ko ring makulimlim sa labas.

"Ate, pahiram ng payong mo." Reyñier uttered while wearing his uniform. He then buckled his belt before finally looking at me while wiping his hair with his towel.

"Kunin mo sa bag ko. Check mo doon if nandoon pa." I replied, picking a bread on the plate. "Pa, punta akong mall mamaya. May papabili ka raw?" I shouted while munching my bread.

Wala akong narinig na sagot mula sa Ama ko at tanging tunog lang ng nagragasang tubig mula sa banyo.

Sanay na ako. Kapag may itatanong ako, minsan hindi niya sasagutin ta's madalas, sisigawan niya ako. Kaya minsan naiimbyerna rin ako eh. I can't blame myself if sumasagot ako sa kaniya. Sometimes he hits below the belt. Buti sana totoo ang pinagsasabi niya, eh hindi naman.

"Nakita mo?" Tanong ko sa papalabas na kapatid. He raised his right hand, now holding my umbrella.

"Ha?" he seriously ask. Medyo natabunan din kasi ang boses ko dahil sa TV.

"Ingatan mo 'yan-"

"Hakdog."

Tangina?

Tinapunan ko nga ng tinapay. Salbahe. One seat apart naman ang ngipin.

Kiber.

"Ha?" I fired also.

"Habagat?" Reyñier uttered again while grabbing his shoes sa likod ng pinto.

"Hasit apart." I kidded, teasing him about his teeth. Pikon 'to eh lalo na't ngipin na niya ang pag-uusapan.

"Ha? Hadontkeyr."

I burst out laughing. "Gago ka, bakla ampota."

"Tomboy ka rin." he fired back.

I grin. "Hindi ka sure."

Natahimik lang kami nang biglang lumabas si Papa mula sa banyo. Nakatitig lang siya ng seryoso sa kapatid ko na nakangisi. I look back at my father who's now forming a grin on his face. "Panget mo, nak."

Then I burst out laughing again. Nilingon ko ang kapatid kong nakatingin ng masama sa akin. "Paano ba 'yan, bro. Panget ka raw." I spatted. Nilunok ko muna ang natirang tinapay na nasa bibig ko bago nilingon muli si Reyñier. "Ampon ka siguro."

***
Kisses arrived late sa napag-usapang oras namin. I rolled my eyes at her when she walks to where we are standing, pasting her grin on her face. Christine laugh, enjoying my grumpiness and so does Kisses.