Muse Beauty (Officer Series #2)

Kabanata 19

Kabanata 19

Distance

Hindi ko nakita si Humprey buong araw, dahil narin siguro may ginagawa siya sa hotel nila o dahil lang sa pinagpupulungan kami ng mga tao dito.

Panay ang bulungan kung bakit narito ang so called Queen ng La Candaba. Para siyang artistahing pumasok sa school. Suot lang ang simpleng uniform at naka tight braid ang kaniyang buhok.

"First time ba ng mga taga ritong makakita ng artista?" maarte niyang tanong.

Umirap ako at hindi siya sinagot. May mga ilan na masasama ang tingin sa akin, ano ba mga be. Kapag inggit, pikit!

Naupo siya sa upuan ni Joy saka napangalumbaba sa cafeteria. Nag ikot siya ng paningin saka biglang umismid.

"You doesn't have any friends, Cristhel?"

Umirap ulit ako, "Meron. Pero busy sila." sagot ko.

"Pitty. Bakit ba sila busy? Are they...nerds?"

"Hindi naman silang lahat. Yung dalawa lang." kibit-balikat kong sagot.

Tumayo siya saka nagpunta sa kahera para umorder ng makakain. Halos lahat ng paningin ay nakasunod sakaniya. Ito yata ang masaklap sa pagiging sikat, hindi ko lang alam kung ganito lang din ang nararamdaman ni Avi.

Ilang saglit pa bago dumating ang mga kaibigan, nagpakilala sila kay Leciel nguni't ang attitude kong pinsan ay plastik silang nginingitian.

Nagkaroon tuloy ako ng chance para basahin ang messages ni Humprey sa akin.

Humpreybaby:

I miss you :( Hope to see you again, soon.

"Who are you texting?" biglang singit ni Leciel habang nakataas ng kilay sa akin. Napatingin naman sakin ang mga kaibigan ko bago akk mabilis na nagtype.

"S-Si Natoy!"

Hindi ko alam kung bakit Natoy ang nabigkas ko kaya Natoy na din ang nai type ko sa pangalan ni Humprey.

Tinignan ni Leciel ang phone ko, nandidiri niya akong tinignan pagkatapos. Natahimik ang mesa namin at walang nagsalita ni isa.

"Hi mga bacterias!" si Avi na kadarating lang. "Oh! Hi!" bati nito sa pinsan ko.

Tinignan siya ni Ciel, "Do I know you?"

Napanganga ang lahat sa pinsan ko, kahit ako ay di ine-expect na hindi niya kilala si Avi.

Seriously cousin? The Famous Alicia Victoria? You're kidding!

"Haha!" awkward na tawa ni Avi. "I am Avi Alquero." Pakilala nito.

Nilahad niya ang palad sa harapan ng pinsan ko nguni't hindi ganoon kadaling maging kaibigan ng isang 'to.

"Ah hehe, Avi dito kana maupo." sambit ko. Mukhang nakuha naman niya ang ibig kong sabihin ay bahagya lang itong ngumiti sa akin.

Tulog ako buong klase ng Filipino. Bukod sa nakakaantok ang oras, sumabay pa sa lakas ng buhos ng ulan.

"Gosh! I forgot my expensivr payong!" sambit ng kasama ko. Basang basa na kami ng ulan dahil walang magsusundo sa amin ngayon ay naglakad kami papuntang terminal.

Habang nakikinig lang ako sa walang katapusang reklamo ni Ciel ay napatingin ako sa likuran namin.

I saw him standing infront of our gate na may hawak na payong. Nakatingin siya sa amin. Sumikip ang puso ko at gusto nang maiyak dahil sa hindi kmai pwedeng magkalapit sa ngayon.

Hindi ko alam kung nakita niya ba akong nakita siya o hindi dahil sa lakas ng ulan.

Nagkausap kami sa text, nakakalimutan ko laging itanong ang patungkol sa kanina. Sinisipon na ako dahil sa pagligo at si Leciel naman ay nilalagnat na. Maaga siyang natulog pagkatapos nitong maligo pagkauwi.

Nagkaroon tuloy ako ng pagkakataon para makausap si Humprey. Malakas parin ang ulan sa labas pero sinusubukan ko parin siyang kontakin.

Ilang sandali pa bago niya iyon sinagot. Tahimik ang kabilang linya kaya nagsalita na ako.

"H-Hello?"

"Babe." tinig niya.

Parang kung may anong humawak sa puso ko at lumuwag ang dibdib ko. He seems fine. Suminghot ako ng bahagya saka biglang nabahing. Kadiri.

"You okay?" tanong niya.

Suminghot ulit ako, "Oo naman hehe."

"Did you catch colds?"

"H-Hindi." Pagsisinungaling ko.

I don't even know what's the point kung bakit ako nagsinungaling. All I ever knew is I want to talk to him, kahit sa telepono man lang at hindi na siya magalala sakin.

"Babe. I'll be busy for the next months. Can we...atleast meet just for this week?" aniya.

Gustuhin ko man nguni't hanggang ngayong week si Leciel, magkakontra ang magiging pasya ko kung sakali. Tatakasan ko ba ang pinsan ko? Para lang makasama si Humprey bago siya maging busy? O hihintayin ko nalang matapos si Humprey sa gagawin niya?

"S-Sige." hindi ko alam talaga kung bakit akong pumayag. Ipagpapalit ko ang pinsan ko sa taong hindi naman sigurado sa akin.

Indeed, love takes risks. But, is it really love?

Suddenly, I felt a tall and thick concrete behind me. Na parang ito ang dahilan kung bakit hindi kami pwedeng magsama ni Humprey. At ang pader na iyon ay sinisigaw ang pangalang Leciel.

Kinabukasan ay maaga akong nagising, tulog na tulog pa si Ciel. Bumaba ako kahit madilim pa at binuksan ang pintuan ng bahay, lumabas ako at dahan dahang isinara ang pintuan. Yinakap ko nang mahigpit si Humprey, hinalikan niya ako sa noo at yinakap pabalik.

"Come with me for a while, ide-diretso na kita sa school after." aniya.

Nagbyahe kami ni Humprey kahit naka school uniform na ako. Nakatulog ako saglit at nagising nang huminto ang sasakyan.

Nasa hotel nila kami at pumasok kami sa back door. Gumamit kami ng hagdan imbes na elevator. Hinihingal na ako nang nasa eleventh floor na kami, kaunti nalang at makakarating na kami sa office niya.

"Tired?" he asked.

Tumango ako, "A-Ang laki na nga ng ipinayat ko eh." I chucked.

He smirked and pins me on the wall, bigla niyang ibinaba ang suot ko before thrusted inside me. I moaned so loud at nag e-echo pa iyon dahilan para lalo niyang bilisan  ang pag ulos sa loob ko.

"Babe." gising niya sa akin. "We're on your school parking na." aniya.

Nang makita ko ang sinambit niya ay agad ko siyang siniil ng halik bago yinakap ng mahigpit. Dahil alam ko pagtapos nito, the distance between us will be larger than ever.