CHASING YOU, LANGGA (SB19 FANFICTION)

Chapter 17

"Please, wake up!"

"Bumalik ka na sa amin please.."

"Anak!"

"Lovely!"

--

Inaamin kong kahit sumasama ako sa mga rehearsal nila para sa event na 'to noong mga nakaraang araw at linggo. Hindi ko inaasahang may mga pasurpresa silang mga ganto.

Na halos isipin kong, hindi nila ito pinraktis. Baka binago nila.

Dahil kahit akong mga sumasama na sa mga nakaraang rehearsals o practices nila, nagugulat sa mga pinapakita nilang exposures.

SB19 spoils us too much! More than what we deserve! Sobrang thoughtful and generous! Mas lalong nakakainlove!

"Ang kantang ito ay para sa babaeng nagpapatibok ng puso ko. To the only woman who dared calling me, Langga. This is for you.."

The crowd cheered for his name. Calling him endearments. May naririnig pa akong tumatawag rin sa kanya ng Langga. But i don't mind them. Because, para sa akin. Ako lang tumatawag sa kanya ng ganon. Bakit ba?

Masama bang mag assume na para sa akin ang kantang iaalay nya?

Masama bang isipin na ako raw ang nagpapatibok ng puso nya?

Masama bang isipin na finally, nakukuha ko na sya?

That finally, i am closer to claim him as mine..

Kung masama man, siguro wala na akong pakialam.

I can assume for all i want. Mahal ko sya, at kung ang mag assume na ako rin ay mahal nya ay masama para sa iba, para sa akin ito ay tama. Kahit minsan lang pagbibigyan ko ang puso kong maging masaya para sa sarili ko.

At isa pa, ako lang naman ang may makapal na mukhang sabihin sa kanyang mahal ko sya. Na LANGGA ko sya.

'Palangga jud tika, Ken. Sobra!'

He roamed his eyes na animoy naghahanap. Langga, nandito lang ako. Gusto kong sumigaw, but i chose not to. Hindi ko alam kung bakit di ko magawa samantalang, lantaran ko namang sinasabi sa kanya na gusto ko sya.

As he first strum his guitar, i don't care about the crowd getting wild and crazy because of their excitement. The cold wind blew his hair up on stage. Malalim na ang gabi pero hindi man lang ako nilamig kahit na hindi ako nakajacket.

Instead i felt warm inside of me. Ang cool nya sa porma nya, Ken never lose his cool in any angle.

Naghahanap parin ang kanyang mga mata hanggang sa mapadako ito sa akin banda..

"Kyaaaah! Tinitigan ako ni Ken!"

"Tanga! Ako tinitingnan non!"

"Bessy! Nakatitig sya rito banda sa atin!"

Sigaw ng mga naririto malapit sa amin. I wanna open my mouth to shout, at sabihing "SA AKIN SYA NAKATINGIN!" But hindi ko magawa. My eyes were glued at him..

At his stares..

And then i swear, kahit nasa malayo ako at singkit ang mga mata ko, hindi nakalampas sa paningin ko ang bahagyang pag-angat ng gilid ng kanyang malambot na labi. Forming a smile.