CHASING YOU, LANGGA (SB19 FANFICTION)

Chapter 35

"CHASED AGAIN"

If i could wish for one thing tonight? It is that this night would never end. I wanted to just live in this moment. I just wanted to know him more. See him more, hear him more. I just wanted to feel how to be with him more. Tonight..

Kung may kapangyarihan lang sana akong pigilan ang matapos ang gabing ito ay gagawin ko. Gagawin ko ng buong puso. Mapigilan lang na kailangan naming magpaalam sa isa't isa dahil ang kasiyahang natatamasa ko ngayon kasama sya ay temporaryo lamang. Saglit lang. Pinahiram lang siya sa akin ng pagkakataon ngayong gabi.

I've never been so happy going to places like this before even if nakapunta na ako sa gantong lugar kasama ang mga kaibigan ko. Tonight everything feels different. It's so different because i can just give myself a time to be geniunely happy. Genuine laughters. Beating heart. No stress attached. Masaya lang ako.

Alam kong pagkatapos ng gabing 'to ay mas lalo kong hahanap hanapin ang gantong klaseng pakiramdam. Pero hindi ko magawang manghinayang, hindi ko magawang malungkot ng tuluyan. All i could feel was contentment because this is once in a lifetime happiness that an idol can offer to his fan. Even if he's unconsciously doing that.

Mahirap makalapit sa kanya lalo na't konting galaw lang nya ay may mga makakakilala agad sa kanya. Kaya kahit na gustuhin ko mang malungkot na isang araw-- more like isang gabi ko lang syang makakasama ay hindi ko na magagawa pa dahil sinabi ko na agad sa sarili kong sapat na ito. This is enough. Seeing his carefree side, hearing his cute yet manly geniune laughters is actually so sobra pa sa mga bagay na pinangarap ko para sa kanya.

"Syet, ang ganda!" Wala sa sariling bulalas ko ng nasa tuktok na kami. Mula dito sa sinasakyan naming ferris wheel ay kita ang napakagandang tanawin na nasa ibaba maging ang nasa mga malalayong parte na may mga ilaw. Because of the distance, it made those lights looking like fireflies that shines and glimmers in the dark. Napahawak pa ako sa salaming dingding ng sinasakyan namin.

"Ang ganda nga.." rinig kong sabi nya na manghang manghang nakatingin sa akin--- charot sa kung saan ako nakatingin kanina pala. He's even smiling gently. He looks at peace.

"Ang swerte naman natin at tayo ang nasa pinakatuktok ng huminto ang ferris wheel.." sabi ko habang nakatingin sa napakagandang tanawin. 3 minutes na pansamantalang hihinto ang pagalaw ng ferris wheel para maenjoy ng mga nakasakay ang view. Nakakatuwa talagang tingnan ang mga maliliit na ilaw mula sa malayo.

"Paano mo naman nasabi yun?" Tanong nya sa akin. Kaya napatingin ako sa kanya bago ko sya sagutin at sakto namang nakatingin sya sa akin dahilan para magkatitigan kami ng ilang segundo. Sabay naman kaming napaiwas ng tingin.

"Ah-- ee.. *ehem* -- kasi - uhm.. hehe, wala." Napaangat naman ang kilay nya dahil sa walang kwenta kong sinabi.

"Sus, ayaw mo lang sabihin na may nakapagsabi sayo na swerte kapag sumakay ka ng ferris wheel kasama ang taong mahal mo ay kayo ang magkakatuluyan.." nakangising sabi nya sa akin na syang nakapagpadilat ng mga mata ko at halos malaglag naman ang panga ko sa sahig. Yawa! How could he just say that without even stuttering or -- something?!

"Ha? Ah-- ano-- uhm.." eeh, ano ba dapat kong sabihin? Paano nya nalaman yun?! That should be my words ee. Kumuyom ang kamao ko. It is sweating. What should be my reply? Ugh! I ended up stuttering. Gosh!

"Joke." Tipid na sabi nya na nakapagpabaling ng tingin ko sa kanya.

"Hah?" I mumbled.