Luna Academy: School for Vampires and Werewolves

[23]: Sunset

CHAPTER 23
Sunset
~*~

HARRIET

         I CAN feel his kisses. His deep passionate kisses that overcome my system. I can't think clearly. I can't push him and I can't avoid his kisses.

He held my nape and my waist. I put my hands to his chest to push him but he just pull me closer. Wala na akong nagawa kung hindi ang umungol para makasagap ng hangin but he slid his tongue to my mouth.

*Knock Knock*

Tila nagkaroon ako ng lakas at naitulak siya. Napaupo siya sa sahig and made an impact. Tumalikod na ako dahil sa hiya. What the hell?

Narinig ko siyang naglakad papunta sa pinto. Hindi pa rin kasi tumitigil ang pagkataok at lalo lamang lumakas noong itinulak ko si Clark.

"Yeah?" Bungad niyang sabi sa nasa labas. Nakasiwang ang ulo niya sa labas. Kinuha ko naman ang pagkakataon na 'yon upang makatakas. Fvck! Hindi kakayanin ng puso ko kung banalik pa siya to make a move! Tumakbo ako papunta sa may bintana at sinigurado ko na walang ingay ang magagawa ko.

Umapak ako sa bintana at tumalon sa may kabilang veranda ng ibang bintana. Nasa third floor din kasi ang room ni Clark at talagang nakakahiya if ever na may makakita sa akin na lumabas sa kwarto niya. Hindi ako pumunta dito para lumandi. 'Yon lang 'yun.

Lumambitin ako sa mga iba pang bintana at bumaba sa hagdan na sa palagay ko ay para sa paglilinis. I successfully landed on the ground and thank god kasi gilid ito ng villa. Pinagpagan ko ang damit ko at dire-diretso akong pumunta sa kwarto namin ni Alexa at tumalukbong ng kumot. Napahawak pa ako sa labi ko. Parang… parang nararamdaman ko pa rin ang labi niya sa labi ko. His soft yet sweet lips— Aish! Ang landi mo na Harriet!

Wait! Malandi na ba 'yon? 'Yung tipong maramdaman mo na lang ang labi niya na nakadi— ugh! Makatulog na nga lang!

"ARAY!" Sigaw ko sa kung sino mang nanghulog sa akin. Hinimas ko ang likod ko na bumagsak sa sahig.

"Alas-onse na Harriet tapos nakahilata ka pa rin dito?! Bilisan mo na at pupunta tayo sa falls na sinasabi ni Seven!" Sigaw ni Alexa sa akin at saka umalis. Padabog pa niyang isinara ang pinto na halos masira na. I roll my eyes and decided to stand up. Pumunta ako sa bathroom to take a bath and do my morning rituals. Tumagal lang ako ng halos kalahating oras at bumaba na rin ako. Si Alexa na ang nagdala ng mga gamit namin na dadalhin.

"Oh, and'yan na pala si Harriet!" Sabi ni Alexa. Nang maaninag ko sila, ewan ko ba kung bakit ko ito nararamdaman but I feel someone's staring at me.

Nang inilibot ko ang paningin ko, I see him staring at me. His deep black eyes that almost keeping the universe is locked on mine. I avoided his gaze and I walk to Alexa.

"Talagang ako na lang ang hinihintay, huh?" I ask her, sarcastically. Hindi ko pa kasi nakikita ang ibang mga kasama nila kahapon.

"Iwan na daw 'yon. Tara na!" She excitedly said and clung to Yuan's arm. Naglakad na rin ang iba pero nagpahuli ako. Kinalaunan, naglakad na rin ako ngunit napatigil n lang ako ng may humila sa braso ko. Wait! Parang namimihasa na ang mga tao ngayon sa paghihila?