Euclid Shellingford (Volume 2)

CHAPTER 39: It Started with a Spark

"Hey baby, where did you sleep last night?" agad na bungad ni mom pagkapasok ko pa lang ng room. Halatang kagigising lang nito dahil nakasleeping gown pa ito, nakataas ang buhok at walang kahit anong make-up.

"Ahh well, I just stayed at the library across the street," sagot ko at saka naupo sa sofa. Sa kabilang dulo nito ay nakaupo din si dad habang nagbabasa ng dyaryo, sa harap nito ay may timplado ng black coffee.

"Bakit di ka na lang bumalik dito?" tanong naman ni Dad kaya napatingin ako dito. He just woke up too, his hair is in disarray and his white long sleeves' three upper buttons are still open. And I'm not sure if it's intentional or not but he's not hiding the red marks visible on his neck and chest. Napailing-iling na lang tuloy ako.

"Well, I thought I might disturb you two so..." halos masamid si mom sa iniinom nang marinig ang sinabi ko.

"As a detective, you should have known that our bedroom is sound-proof, you know?"

"Aries!!" saway ni mom dito, pulang-pula na ang mukha nito sa hiya.

"Okay, this is awkward," napabuntong-hininga na lang ako. So I am really right with my suspicion, tsk.

"Here's your hot chocolate," sabi ni Mom sabay baba ng tasa sa mesa sa harap ko.

"So what happened on your case last night?"

"I solved it well," maiksi kong sagot at saka tinikman ang hot chocolate. Aminado akong kahit hindi magaling magluto si Mom ay masarap naman itong magtimpla ng paborito kong hot chocolate. It's sweet and bitter taste can really calm my nerves.

"I can say it's really an interesting case. How the killer thought of disguising his murder as a suicide, delayed her time of death, create an alibi and even thought of making her mistress her scapegoat is quite fascinating. Hindi mo talaga iisipin na magagawa iyon ng isang taong katulad ni Mr. Sarmiento."

"You know him?"

"Why, yes! He's the director at Yokohama Industries! Hindi ba nabanggit sa'yo ng Mom mo na may kameeting akong mga Japanese investors this week? Isa ang company nila sa nameet ko yesterday."

"Ahh I see..." napatangu-tango na lang ako. Maya-maya pa'y naubos ko na ang iniinom ko.

"So what's your plan for this day?" tanong ni Mom at saka naupo sa tabi ko.

"Hmm..." nag-iisip pa lang ako ng isasagot nang marinig ko ang messenger tone ng phone ko. Napangiti naman ako nang makita kung sinong nagchat.

Good morning dhie! Otw na ko to Manila, date tayo ha?

"Uhm, so what's the best dating spot here in Manila?" tanong ko sa kanilang dalawa.

***

"Hi Dhie!" awtomatikong napangiti naman ako nang nakita si Nickan pagbaba niya ng sasakyan. Kinawayan ko pa ang Dad nito na nakasimangot na naman sa'kin.

"Nagpahatid ka pala sa Dad mo?"

"Ahh oo, may imi-meet din kasi siya dito kaya ayun, sumabay na ako!" kinawayan pa nito ang dad niya para magpaalam at saka namin inihatid ng tanaw ang sasakyan nito palayo.

"Ohh, I see..." tumatangu-tango ko pang tugon sa kaniya.

"Teka, nakatulog ka ba ng maayos?" tanong niya habang tinititigan ang mukha ko. Napalunok naman ako dahil sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko.

"Uhm..."

"Where did you sleep last night?"

"Well, after I solved the case last night, I had my dinner at the restaurant in the ground floor and since my brain is still so active, I decided to have some walk. And—"