Letters

8

(Unicode)

ရိပေါ်မနက်ကို ၆နာရီလောက်ကြီးနိုးလာတယ်။ ချိန်းထားတာက ၁၁:၃၀ မှဆိုတော့ စောလွန်းနေသေးတာမို့ အိပ်ယာပေါ်မှာလူးလိမ့်နေတယ်...မျက်နှာကြီးကလဲပြုံးလို့ပေါ့...
တော်တော်အကြာကြီးလှဲနေပြီးတော့မှ သည်းမခံနိုင်တော့လို့ ထပြီးရေချိုးတော့မယ်လို့တွေးလိုက်တယ်...နာရီထပ်ကြည့်မိတော့ ၆:၃၀..

~what?!?! ငါအတော်သည်းခံပြီးလှဲနေတဲ့အကြာကြီးက နာရီဝက်လား...~

ရေချိုးပြီးတော့ မနေ့ကရှာထားတဲ့ အင်္ကျီကိုဝတ်ကြည့်တယ်...
အရောင်က တောက်လွန်းနေတယ်....နောက်တစ်စုံ
ပွလွန်းတယ်... နောက်တစ်စုံ
ကလေးကလားနဲ့.... နောက်တစ်စုံ
Formal ဖြစ်လွန်းတယ်.... နောက်တစ်စုံ
.
.
.
.
.
.
နောက်တစ်စုံပေါင်းများစွာကို လဲပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ရိပေါ် အဆင်သင့်ဖြစ်ပါပြီ...
တီရှပ်အဖြူကို အပေါ်က leather jacket အမဲရောင်ထပ်ပြီး ဘောင်းဘီအမဲရောင်ဝတ်လို့ နေကာမျက်မှန်တပ်ထားတဲ့ racer ရိပေါ်ဟာ idol နဲ့တောင်မှားလောက်ပါတယ်...

ချိန်းထားတဲ့အချိန်ရောက်ဖို့ ၁နာရီခွဲလောက်လိုသေးပေမဲ့ ဘယ်လိုမှ မနေနိုင်တော့လို့ ထွက်လာလိုက်တော့တယ်...ဆိုင်ကယ်ကို သေချာမောင်းလာတယ်..ကျန့်ကောက အမြန်ကြီးမောင်းတာအကြိုက်ဘူးမဟုတ်လား..

ချိန်းထားတဲ့ ဂျပန်ဆိုင်ကိုရောက်တော့ ရိပေါ်သူ့နာမည်ပြောလိုက်တဲ့အခါ သီးသန့်အခန်းလေးဆီကို waitress ကခေါ်သွားပေးတယ်... Zen theme နဲ့ design လုပ်ထားတဲ့ဆိုင်ဆိုတော့ အတော်ကို မျက်စိအေးပြီး ထိုင်လို့ကောင်းတဲ့ဆိုင်လေးပါပဲ...

~ကျန့်ကောက အနုပညာမျက်စိတော့ သိပ်ရှိတာပဲ...ဆိုင်တောင်လှလှလေးကိုရွေးထားတာ..~

Waitress လာချပေးတဲ့ ရေနွေးလေးကိုသောက်ရင်းနဲ့ ရင်ခုန်တာငြိမ်အောင်ကြိုးစားနေရတယ်... အရင်ကပို့ထားတဲ့စာလေးတွေကို ပြန်စဉ်းစားရင်း ခဏနေတွေ့ရမဲ့ ကျန့်ကောကိုပုံဖော်မိတော့ ရင်တွေကခုန်လာပြန်တယ်...
ရုတ်တရက် နီးလာတဲ့ ခြေသံတစ်ခုကိုကြားရတယ်.. ခြေသံကနီးလာလေ ရိပေါ်ရင်ခုန်သံတွေပိုမြန်လာလေပါပဲ... တံခါးဆွဲဖွင့်သံကြားလိုက်ရတဲ့အချိန်မှာတော့ ရိပေါ် နှလုံးသားတစ်ခုလုံးပေါက်ထွက်မတတ်ပါပဲ...