ညှို့မျက်ဝန်း
Chapter 5💜
"ငါမေးနေတာ ဖြေလေ"
ဘယ်ကစဖြေရမှန်းမသိသလို သူဘာလို့ဒေါသထွက်နေတာလဲဆိုတာ Jiminမသိ!
"ကျစ်!"
ဘာမှမေးမရတဲ့ အသေးလေးကိုကြည့်ပြီး Jungkook ဒေါသထွက်ရပါသည်။
ဘာကြောင့်ထွက်ပေါ်လာမှန်းမသိတဲ့ သူ့ဒေါသကိုလည်းမသင်္ကာဖြစ်မိတာကြောင့် ရှေ့ဆက်ဘာမှမပြောဖြစ်တော့။
ဒီတိုင်းရပ်နေတဲ့ Jiminကိုဆွဲခေါ်ပြီးကားပေါ်တင်ကာ အိမ်ကိုသာပြန်ခဲ့လိုက်သည်။
*****
"ကျွန်တော်အဲဒီ့မှာပဲစောင့်နေတာပါ"
"ဘာ?"
အပေါ်တက်ဖို့လုပ်နေတုန်း Jiminလှမ်းပြောတဲ့စကား...
"သူတို့ကတခြားနေရာမှာသွားစောင့်ဆိုလို့"
"ဘယ်သူကလဲ?"
လှေကားကနေတစ်ထစ်ချင်းပြန်ဆင်းလာပြီး Jimin ပြောတာကိုအာရုံစိုက်၏။
"အဲ့ကလူတစ်ယောက်က တံခါးပိတ်မှာမို့လို့တခြားမှာသွားစောင့်နေတဲ့"
"မင်းကဘယ်သူဆိုတာ သူတို့ကိုမပြောပြဘူးလား?"
"ဟင်?"
"မင်းကငါ့အလုပ်သမားဆိုပြီး သူတို့ကိုမပြောပြလိုက်ဘူးလားလို့"
"ဟင့်အင်း..."
"ဟင်းးးးးးးအဲ့ဒါကြောင့်ကိုး...။မင်းဘယ်သူမှန်းမသိလို့မောင်းထုတ်ကြတာ ..၊ ငါ့နာမည်ပြောလိုက်ရင်ပြန်တောင်လိုက်ပို့ဦးမှာ"
"နာမည်မပြောရဘူးဆို"
"ဟမ်?"
"နာမည်ကိုမပြောနဲ့လို့ပြောထားတယ်လေ"
"ငါကလား... ဘယ်တုန်းကလဲ?"
Jimin ဘာမှဆက်မပြောဘဲ မျက်နှာငယ်လေးဖြစ်သွားတော့မှ Jungkookမျက်မှောင်ကုတ်ပြီးတစ်ခုခုကိုစဥ်းစားလိုက်သည်။
"အာ... မင်းပြောတာငါသိပြီ။... ငါကငါ့နာမည်ကိုပဲမခေါ်ခိုင်းတာပါ အခုလိုအခက်အခဲကြုံရင်တော့ပြောပြလို့ရပါတယ်.. ၊ငါကနိုင်ငံကျော်လေ လူတိုင်းသိတယ်"
YOU ARE READING
ညှို့မျက်ဝန်း (Z+U) ~ ( Completed )
Fanfictionအချစ်က ညှို့တယ် ... အခ်စ္က ညွို႔တယ္ ...
