ညှို့မျက်ဝန်း
Chapter 17💜
"Jungkook"
"ရုပ်ဆိုး ... ငါသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး"
ဒီအနေအထားနဲ့ဒီစကားလုံးတွေက ဒီကလေးအတွက်မသင့်တော်မှန်းသိပေမဲ့ တကယ်ကိုထိန်းချုပ်လို့မရတော့ဘူး။ ဘေးနားမှာသူရှိနေတာကိုသိသိကြီးနဲ့ မသိသလိုနေလိုက်ဖို့ဆိုတာလည်းမဖြစ်နိုင်တော့ဘူး။
Jungkook ပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် Jimin
အသက်ရှုမြန်လာပြီး အရောင်လဲ့နေတဲ့မျက်လုံးတွေကို မျက်တောင်ခပ်ဖို့တောင်မေ့နေလေသည်။တချိန်တည်းမှာပဲ နောက်ထပ်ဆွဲဆောင်မှုဖြစ်တဲ့ အနံ့တွေကထွက်လာလေ၏။
"ရုပ်ဆိုး"
" ... "
"ငါမင်းကိုနမ်းလို့ရမလား"
ဒါပထမဆုံးပါပဲ
ဒါမျိုးအမေးခံရတာရော
ဒီလိုအမေးခံရလို့ပေါက်ကွဲမတတ်ရင်ခုန်နေတာရော။
ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိပေမဲ့ ငြင်းလိုက်တာမျိုးတော့မဟုတ်ပါဘူး။ လက်ခံလိုက်ဖို့ကလည်း မဝံ့ရဲလို့။
ဘာမှပြန်မဖြေဘဲ အူတူတူလေးကြည့်နေတဲ့ကောင်လေးကို Jungkook အသည်းယားလာ၏၊ ထို့နောက်တော့ အဖြေကိုစောင့်မနေတော့ဘဲ နမ်းချလိုက်သည်။
အေးခနဲဖြစ်သွားတဲ့ခံစားချက်နဲ့အတူ နဖူးပြင်ကိုလာထိတဲ့နူးညံ့တဲ့နှုတ်ခမ်းတစ်စုံ။
အသက်ရှူသံတွေပိုမြန်လာပြီး အနံ့တွေကလည်းပိုထွက်လာတယ်။ ဒီပုံစံအတိုင်းသာဆို တကယ်ပဲရင်ဘတ်ကြီးပေါက်ထွက်လေတော့မလား?
"ရုပ်ဆိုး!"
Jimin ရဲ့နဖူးကိုခပ်ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ပြီးတော့ မျက်နှာလေးကိုသေချာပြန်ကြည့်သည်။နဖူးမဟုတ်ဘဲ သူ့စိတ်အလိုရှိတိုင်းသာလုပ်လိုက်မိရင် တစ်ခုခုကိုကျူးလွန်မိတော့မှာအမှန်။
