Kelebeğin Rüyası (Düzenleniyor)

K-R-1 Yurt

Üçüncü kitabım kelebeğin rüyasıyla burdayım. Bu kitab tüm sbsv ailesine gelsin Keyifli okumalar.

Bende delirebilirim ama delirmiyorum belkide hep deliydim. Kim bilebilir gerçek beni. Kim anlar benim duygularımı.

İnsanlar neden bu kadar aptal. Herkes neden bu kadar bencil. Neden kimse kimseyi sevmiyor. Neden gerçek dostluk arkadaşlık gerçek aşk yok. Ben cevaplıyım herkes fırsatçı herkes birbirinin açığını yakalamaya çalışıyor. Ama hiç empati kurmuyorlar. Benim yerimde olsalar ne yaparlar intihar mı ederler yoksa yaşamaya devam mı ederler. Cevapsız sorularla benliğimi kaybettim. Belkide olması gereken bu yeni bi ben lazım belkide yeni ev yeni hayat yeni okul yeni arkadaşlar lazım. Her başlangıcın birde sonu vardır peki benim sonum nasıl olucak. Başladığım gibi bitcekmi. Yada hiç başlamıyacak mı. Ben bunları düşünürken çoktan eşyalarımı toparlayıp bovula koydum. Yurttan ayrılma günüydü. Reşit oldum ve bu iğrenç yurttan kurtulucam. En yakın arkadaşımla vedalaşıp yurttan çıktım. Siz benim yakın dediğime bakmayın onlar benim biricik çıkarcı arkadaşları. Yeni bir ev gazetede bulup tutmuştum. Ama nerede olduğunu bilmiyorum. Adresi var ama ben bilmiyorum. Garip değil mi bir zamanlar babam la istanbul daki tüm semt leri tüm mahhalleri gezip tanıyan ben şimdi heryeri unuttum. Hiçbirşey bilmiyorum yada bilmek istemiyorum. Bir taksi çevirip adresi verdim. Kullaklığımı telefona takıp manga-cevapsız sorular şarkısını açtım. Bu śarkı ruh halimi anlatıyor diyebilirim. "Geldik hanım efendi." dedi taksici."borcum ne kadar." dedim. "48 lira.",dedi. Cüzdanımdan yeterli miktarda parayı çıkartıp uzattım. "Üstü kalsın." diyip arabadan indim. Eve bakındım gazetedeki ilandakindende büyüktü. Ev arkadaşi şarttı. Yada teyzemim gelmesi. Anahtarı önceden teslim aldığım için kendimle bir kez daha gurur duydum. Kapıyı açıp içeriye girdim eşyalı olması benim için avantajdı. Ev gayet hoş ve temiz idi. Yukarı kattaki odaları gezdim. Yatak odası, banyo,oturma odası genç odası ve kocaman bir balkon vardı. Yatak odası fazla büyük ve gereksizdi bu yüzden genç odasına geçtim. "Bir yerden başlamak lazım" diyip yataktaki ve komidinlerdeki beyaz çarşafları kaldırdım. Oda bana göreydi tam benlik. Eşyalarımı dolaba yerleştirdim. Takıları makyajları kremleri parfümleri vs makyaj masasına koydum. Leptobuda çantasından çıkarıp çalışma masasına koydum kitaplarımla beraber. Şimdilik oda için bu kadarı yeterdi. Acaba eski evimize gidip eşyalarımı alsammı diye düşündüm. Fotoğrafları kıyafetleri annemle babamın eşyalarını kardeşimin eşylaranı felan. Artık hazırım yapabilirim ben güçlü biriyim yada olmaya çalışıcam. Ceketimi alıp evden cıktım. Taksi çevirip eski evin adresini verdim.

Geldiğimizi anlayınca parayı uzatıp indim. Işıkları yanıktı ne. Koşar adımlarla bahçeye girdim. Evin kapısına doğru yürüdüm. Kapıyı bende olan anahtarla açmaya çalıştım ama açılmadı kapıyı iki üç kez tıklattım. Benim yaşlarımda bi genç açtı "kime baktınız" dedi. "Ben bu evde yaşıyordum asıl sin kime baktınız" dedim. Arkadan 35 yaşlarında bi bayan geldi. Kafan mı güzel kızım biz bu evde oturuyoruz." dedi. Bayılmamak için kendimi zor tuttum nasıl ya kim ne hakla bizim evimizi satar. "Ne ne nasıl ya." dedim. Kapıdaki genç umursamazca içeriye girdi. Kadın bana yaklaştı ve kollarımı tuttu "sen onların kızısın gel içeriye konuşalım." dedi. Bende başımla onayladım. Ve kadının arkasından içeriye girdim. Herşey değişmisti hiç bir eşyamız yoktu evde. "Otur kızım." dedi kadın. Ayakta duracak halim yoktu normalde hayır derdim ama oturdum. "Biz 3 sene önce semih beyden satın aldık bu evi semih bey eşimin arkadaşı daha büyuk bir ev tutacağını söyledi ve bize burayı sattı. Ama sonra kaza haberiniz geldi. Biz hepinizin öldüğünü sanıyorduk. " dedi merakla. Demek babamın o geceki süprizi yeni evdi. O gece olmasaydı o evi tutmasaydı kaza olmucaktı annem babam ve erkek ikizim benimle olucaktı. "Benim haberim yoktu ." dedim. Kapıdaki kaba genç bize odaklanmış bir şekildeydi. "Ben eşyalarımı almaya gelmiştim. Attınız mı." diye merakla sordum gözümden düşen damlayı aldırmadan. "Yok elbet biri gelir alır diye arkadaki depoya sakladık. Merak etme hepsi tertemiz duruyor." dedi ve göz yaşımı sildi. Bende hoş bayana karşı gülümsedim. Ve ilerledi eliyle gel işareti yaptı bende takip ettim arka kapıdan depoya gittik. Kapıyı açtı ışıkları açıp örtülüleri kaldırdı. "Burdan istediğini al bavul orda içine koyarsın mobilyalarınızı yardıma ihtiyacı olanlara verdik inşallah kızmassın."dedi ve gülümsedi "yok kızmam iyi yapmışsınız teşekkür ederim." dedim. Oda depodan çıktı. İkizim en değerlisi olan saati ni aldım ve döğmeyi kapatıcak şekilde bileğime taktım. Annemle babamın baş harfleri olan kolyeyi felan hep bir kutuya topladım. Bavula kendi kiyafetlerimi çantalarimi ayyakkabilarimi felan koydum. Cunki hepsini bana annem alırdi. Fotoğraf albümünüde koydum. Gözüme beyaz bir şey takıldı ona baktım ve annemin gelinliğiydi. Ağlamaya başladım. Ben hep annem gibi güzel ve iyi bir anne olmak istedim. Hiç bir zaman zengin diye hava atmadı her zaman insanlara yardım etti. Her zaman evinde çocuklarına baktı bizim için işi bile bıraktı. O benim herşeyim. Gözyaşlarımı silip ayağı kalktim. İki bavul dolmuştu gelinlikle beraber. Onları sürükledim dışarida duran bayana ve o genç çocuğa baktım. "Oğlum kızın elindekileri al ve evine bırak." dedi nazik bayan anneme çok benziyor saçları gözleri herşeyi. Çocuk başıyla onaylayıp elimdekileri aldı. "Şey diğer eşyaları yani şey onları ihtiyacı olanlara verirseniz sevinirim. " dedim ve gülmeye çalıştım. "Tamam bitanem bu arada ben aysun istediğin zaman gelebilrsin." dedi bende elimi uzatarak "bende rüya memnun oldum. Herşey için teşekkür ederim." dedim ve gülmeye çalıştım.

O çocukla araba doğru yürüdüm. Arabaya bindim oda bavulları bagaja koyup bindi "ben de ekin"dedi. "Rüya ben memnun oldum." diyip gülümsemeye çalıştım. "Hangi okula gidiyorsun." dedi. "Şuan daha bi okula kayıt yaptırmadım eski okuldan sene sonu kaydımı aldırdım da." dedim. Merakla bana sorular sormaya devam etti "hangi okula kayıt olucaksın özel okulamı devlet okulüna mı." dedi. "Bilmiyorum hangi okul daha iyi bilmiyorum." dedim çünkü anneme söz vermiştim okuyacağıma dair. Şu zamana kadar hep özel okulda okudum. Ailemden bana kalan yüklüce miras vardı. Ben istemesemde verdiler reşit olduğum içinde benim hesabıma yatırdılar daha dün öğrendim bunlarıda. "Birkan koleji nin eğitim seviyesi gayet iyi, bende ordayım istiyosan gidip bakalım yani müsaitsen.",dedi sanki kapıda ki çocuk gitmiş yerine başkası gelmiş gibi. Belkide bana acımıştır. "Tamam. Şey ben herşey icin teşekkür ederim." dedim oda ciddiyetle yola devam etti.