That Bitch Dancer is a Virgin

TBDV 34

Evankhell's POV

"Yoyo, NieNie, pumasok muna kayo sa loob." Shakia's cold stare was fixated on me as she was saying those.

"But Ate! We wanna meet your boyfriend!" Angal ng kapatid nito.

"Please."

Saka pa lang tumalima ang dalawa nitong kapatid. Knowing their existence made me feel like the big asshole that I am.

"We need to talk." Pinanood ko kung paano sumilay ang nanunuyang ngiti sa labi nito.

"Do we now? Bakit? May mga insulto ka pa bang nakalimutan mong ibato sakin? Like I said, Mr. Hanford, you can't threaten me anymore. Wala na akong pakialam sa gusto mong gawin." Mahina ang boses pero may diin ang bawat salitang binitawan nito.

"Shakia, let's talk outside," I said levelly. I am on the verge of losing my temper again and this is really not the place to burst it out. Sa hinuha ko ay walang ideya ang mga kapatid nito sa deal naming dalawa.

Nanlaki ang mga mata nito. Kumunot naman ang noo ko. May sinabi ba akong nakakagulat? Then I remembered what I said, I hadn't called her bitch or slut. I had called her by her name. Fck.

Agad itong nakabawi sa pagkabigla. "We have nothing to talk about." Pagkasabi niyon ay pinagsarhan niya ako ng pinto.

I clenched my jaw. She really have a way of ticking me off.

My phone suddenly rang and I fished it out of my pocket while walking back to my car.

"Hey, Van."

Si Aaron ang nasa kabilang linya.

"Nahihirapan ang mga PI na maghanap ng impormasyon tungkol sa mama ni Shakia. Mukhang matagal na silang walang ugnayan kaya matatagalan pa bago namin maibigay ang resultang gusto mo."

"I see." I revved my car and focused on the road. "Just keep me posted." I took one last glance at Shakia's house before kicking into gear.

Shakia's POV

Halos mapasandal ako sa pintuang sinara ko sa mukha ni Evankhell. He had simply called my name but it had that much impact on me. Ngayon palang ay natatakot na ako sa epekto ng atraksyong nararamdaman ko para sa kanya. I can't lose my head over him.

At bakit pa ba siya nagpunta dito? Pinapamukha niya ba sakin kung paano niya ako sisirain sa harap ng eskwelahan niya bukas? Sasalubong ba sakin ang mga kutya at ang anunsyo na nakick-out na ako sa Hanford University?

Nangininginig akong napaupo sa sala. Hindi ko alam kung saan ako tatakbo kapag natigil ang scholarship ko. Kakailanganin ko bang bumalik sa club? Sasayaw na naman ba ulit ako sa ilalim ng patay sinding ilaw?

I vehemently shook my head. Hindi na ako babalik sa impyirnong 'yun. I'll do everything to survive, just not through that. Hindi ko man binebenta ang katawan ko pero dangal ko naman ang inaapakan ko. Hindi ko na kakayaning sumayaw habang hinahagod ng mga tinging hayok sa laman ang katawan ko. Not again.

Natigil ako sa pagmumuni nang biglang tumunog ang cellphone ko. Si Kien, tumatawag.

"Can you come over?" He sounded desperate. Ito ang unang beses na narinig kong ganito si Kien kaya agad akong naalarma.

"May nangyari ba? Nasaan ka ngayon?"

"It's my sister... just... puntahan mo ako sa Charity Heart's Hospital. I don't know what to do, Shin'yu. I'm fcking scared." His voice broke and I almost wanted to teleport to his side right then and tell him it's gonna be okay.

"I'll be there."

Mabilis akong nagbihis at nagpaalam sa mga kapatid ko. Kien needs me. Kien who have always been a sunshine. Kien who have always been there for me. And I didn't even know that he have a sister. There's a lot about him that I don't know.