#LAWMB
MUNTIK na akong mapatili nang magising ako nang maramdaman kong parang may humahalik sa aking mga labi. Nang mapagtanto kong mga labi 'yon ni King ay tsaka ako napangiti.
"Oh, you," sambit ko.
"How are you?" Malambing niyang tanong.
"Great. What time is it?" Pupungay-pungay kong tanong.
"Ten."
"Happy Birthday in advance. Akala ko bukas ka pa uuwi?"
"Surprise." he sighed. "You wouldn't believe the day I had." Umiling-iling pa ito, parang pagod na parang frustrated.
"What's the matter?" hindi ko mapigilan ang mag-alala.
"Nothing. Where's my gift?" tukso niya sa akin.
"Your birthday is not until tomorrow." Hindi ko magawang mainis sa kaniya kahit na nasira ang aking plano na pagsorpesa sa kaniya na sa mainit na selebraayon.
Natawa na lang ako at tumabi sa kaniya. Naisip ko, hindi pa naman siguro huli ang lahat. Marami pa akong puweding gawin. But that could wait until later, when it's midnight.
"Nagugutom ka ba?" Tanong ko. Tumango naman siya bilang tugon.
Naghanda ako ng makakain niya.
Palaging puno ang aking refrigerator. Dahil may naka-marinate na akong salmon steak, 'yon ang aking niluto. Pangiti-ngiti lang siya habang pinagmamasdan niya akong magluto. Naghain na rin ako, kumain kami ng sabay habang mayroong kandila sa may balkonahe.
Pagkatapos ay sinabihan ko muna siya na maghintay sandali para magligpit ng aming pinagkainan.
Pasimple akong nagtungo sa aking silid at kinuha ang aking lingerie. I put it on and came to see him with a bottle of champagne.
Nasa sala siya.
"Whoa," bulalas niya bigla sa pagkakita sa akin habang prente itong nakaupo sa may couch. Sinasabi ko na nga ba ay maiibigan niya ang aking regalo.
"Happy birthday, Levi." Sinadya kong lalo pang palambingin ang aking boses.
"Looks like this is going to be my best birthday yet." Nakangiting sambit niya.
Sinalinan ko nang champagne ang mga baso, saka ko binuksan ang CD player.
Proud ako na isa akong mahusay na mananayaw. Noong nag-aaral pa kasi ako ay parati akong sumasali sa mga school programs. Kahit noong nasa Amerika ako ay sumasali rin ako sa mga pep squad.
I started to do a little striptease. Nakatitig lang siya ng maigi sa akin, hanggang sa tila hindi na siya nakatiis at hinayak niya ang aking kamay palapit sa kaniya.
Napasubsob ako sa may matitipong dibdib niya. He kissed me abruptly. Nasasabik akong makita niya ang aking pekeng tattoo kaya naman siniguro kong nakabukas ang lahat ng ilaw sa aking silid.
"Let me tease you..." Bulong ko sa kaniya. I did tease him, please him.
Ginawa ko ang lahat ng alam ko sa larangang 'yon. I kissed him passionately, nang nagsawa ako sa kaniyang labi, dahan-dahan kong ibinababa sa kaniyang leg at kaniyang matitipunong dibdib ang mumunti kong mga halik.
Sa twina ay panay ang ungol at mahihinang mura ang naririnig kong lumalabas sa kaniyang bibig. Nang tignan ko ito ay nagsalubong ang aming mga. Nag-aalab ang mga ito, tila ba sabik na sabik.
Palihim akong napangiti at mas lalo ko pang pinag-igi ang aking ginagawa.
"My turn." Anito mayamaya. I gently positioned myself on top of the couch.
Hinagkan niya ang aking binti. Parating pataas ito kung humalik, magsisimula siya sa may hita ko, pataas nang pataas.
Iyon mismo ang ginagawa niya ngayon. Lalo akong nag-anticipate nang malapit ng marating ng kaniyang mga labi ang aking inilagay na pekeng tattoo.
But he stopped. He traced the tattoo with his fingers.
Hindi ko tuloy mapigilan ang mapangiti. Hindi ko man nakikita ang mukha niya, nahuhulaan ko naman na lalo itong na a-arouse.
He grabbed my skin tightly. It was tight enough to leave a reddish mark on my skin that would go away after a minute. It excited me more.
"Levi..." Pag-ungol ko sa ginagawa nito sa akin.
It was the time when his phone rang. Gusto kong mainis sa sinumang tumatawag na iyon. Akala ko pa naman ay iignorahin niya ang tawag na 'yon, gaya ng parating ginagawa niya, pero sinagot nito iyon. "I'm going to come. Wait for me." Sagot nito sa kabilang linya.
Halos hindi ako makapaniwala sa aking narinig.
It must be a very important call.
Walang tumatawag dito sa ganoong oras, maliban na lamang sa ilang piling kaibigan nito. Madalas kasi na ang mga piling kaibigan niya na nasa ibang bansa ang tumatawag sa kaniya sa ganitong oras, mga kaibigan niyang hindi nagpapahalaga sa oras sa Pilipinas.
"Is there anything wrong?" Tanong ko.
Mukha kasing hindi isang kaibigan ang tumawag sa kaniya. Sa katunayan ay parang mainit ang ulo niya ngayon dahil sa tawag. O dahil 'yon lamang ang nababasa ko sa mukha niya?
Mahirap kasi itong basahin sa pagkakataon ngayon. His face is blank. Nakatingin lang itong seryoso sa akin.
"Everything is perfect." Tanging sagot nito sa akin.
Was there sarcasm in his voice? "Where are you going?" Nag-aalalang tanong ko rito ng mapansin kong nag-aayos na siya ng kaniyang sarili.
"Some place." Malamig nitong tugon.
Wala na akong nagawa kundi ang mapatango na lamang. Tuloy-tuloy lang itong lumabas ng apartment ko. Kahit nang tignan ko siya sa hallway ay hindi ito lumingon man lang sa akin.
He never left me without a kiss, so the call is probably very important. Hindi ko maiwasan ang hindi kabahan sa nakita kong naging hitsura nito sa loob ng elevator sa dulo ng pasilyo. His face was dark.
I hope no one's in trouble...
Something felt off. Ayaw na ayaw ko sa ganitong pakiramdam, 'yong parang nagdududa ako kahit na wala naman akong malaking basehan.
Nagbihis na lamang ako. My gift would have to wait. Sana lang ay umuwi siya kaagad at sabihin sa aking kung ano ang naging problema. Hindi ko maiwasan ang mamroblema rin.
Maybe our mind I treated them as one already.
My soul is joined to his. Iyon kasi ang nakikita ko sa aking isipan. Anuman ang problema niya, problema ko na rin. Hindi ako makatulog kaya pinadalhan ko siya ng text message. Sinabi ko sa kaniya na hihintayin ko siya sa kaniyang unit.
Pero, naghintay lamang pala ako sa wala.
Hindi siya nagpakita sa akin ng araw na 'yon kaya napilitan akong tawagan ang executive assistant niya kinabukasan para malaman ko kung ano ba ang lagay niya.
Tila sadyang iniignora niya kasi maging ang mga tawag ko. He had never done that before so something big might be up.
Pero ayon sa assistant niya, wala naman daw sinasabi sa kaniya si King kung saan ito nagpupupunta. I went to the hotel. Wala naman problema roon, pero wala ring bakas ni King kahit sa suite niya. I texted him again, and to that I once again didn't receive any reply.
