"ငယ်လေး...နောက်ထပ်တစ်ဇွန်းပဲစားလိုက်နော်...ပြီးရင် ဆေးသောက်ရဦးမယ်လေ.."
"ဟင့်အင်း...မစားချင်တော့ဘူး...
ဆန်ပြုတ်ကြီးက အရသာမရှိဘူး...
ဆေးလည်း မသောက်ချင်ဘူး..ခါးတယ်..."
"ငယ်လေးကလည်းကွာ..ဆန်ပြုတ်မသောက်ရင် မေမေပြန်လာရင်ဆူလိမ့်မယ်...
ထနော်...မငယ် မဆူချင်ဘူး..."
နေမကောင်းလို့ ဆန်ပြုတ်တိုက်နေတာကို..၃ဇွန်းလောက်စားပြီး ဆက်မစားတော့ဘဲ..ပြန်အိပ်နေတဲ့ ငယ်လေးကို မငယ်အတင်းနှိုးပြီးဆန်ပြုတ်တိုက်နေခြင်းဖြစ်သည်..။
"မသောက်ချင်ပါဘူးဆို...
မလတ်ဆေးထိုးထားလို့ ပေါင်ကတန်းနေကကြားထဲ ဒီအရသာမရှိတဲ့ဆန်ပြုတ်ကြီးကိုလာတိုက်နေတယ်...မစားချင်ဘူးဆို..."
အမှန်တော့..ဆန်ပြုတ်ကအရသာမရှိတာမဟုတ်ဘူး..။ နေမကောင်းလို့ ခံတွင်းပျက်နေတဲ့ သူရဖုန်းမြင့်ကသာ အရသာမရှိဘူးလို့ ထင်နေခြင်းဖြစ်သည်..။
"အဲ့တာဆိုလည်း...ဆေးလေးတော့သောက်လိုက်...ပြီးရင် အိပ်လိုက်တော့လေ..."
"ဟင့်အင်း...ဆေးက နံလည်းနံတယ် ခါးလည်းခါးတယ် မသောက်ချင်ဘူး..."
"မေမေတို့ကလည်းနော်...
ငယ်လေးနေမကောင်းရင် ကျစ်တိုက်တတ်တယ်မှန်းသိရက်နဲ့ မငယ်နဲ့ထားသွားသေးတယ်...
ဟူး.....
ရတယ်လေ...မေမေတို့ပြန်လာမှ ငယ်လေးဘာသာကြည့်ရှင်း..မငယ်ကတော့ ငယ်လေးမသောက်ဘူးလို့မေမေ့ကိုတိုင်မှာ..."
"တိုင်တိုင်...မကြောက်ဘူး..."
"ဒီကောင်လေးကတော့..."
"တီ!...တီ!...တီ!..."
ငယ်လေးကိုဆေးချော့တိုက်နေရင်း..ခြံရှေ့က ကားဟွန်းတီးသံကြားတာမို့..
"မေမေပြန်လာပြီလားမသိဘူး...
ငယ်လေး မင်းတော့မလွယ်ဘူးမှတ်..." လို့ ပြောပြီး မငယ်က ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကို စားပွဲခုံပေါ်တင်ပြီး အောက်ကိုဆင်းသွားတယ်...
"ကြောက်စရာလား...
လုံးဝမကြောက်ဘူး...ဟွန်း..." လို့ ပြောလိုက်ပြီး စောင်ကိုခေါင်းကမြှီးခြုံပြီး အိပ်လိုက်တယ်..။
....................
မငယ်လည်း ကားဟွန်းတီးသံကြားလို့...အိမ်အောက်ကိုဆင်းလာတော့ ခြံရှေ့မှာ ရပ်ထားတာကတော့ ကိုနေမင်းရဲ့ကားဖြစ်နေတယ်..။ မငယ်လည်း ခြံတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်ပြီး...
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
