အခ်ိန္ေတြတျဖည္းျဖည္းေက်ာ္ျဖတ္လာတာနဲ႔အတူ..ကေလးရဲ႕ဗိုက္ဟာလည္း ပူခ်င္သလိုေလးရွိလာေလၿပီ..။ အရင္က အစားအေသာက္အရမ္းမက္တဲ့ကေလးဟာ..အခုခ်ိန္မွာေတာ့ မနည္းေခ်ာ့ေကြၽးေနရသည္..။
အထဲကေသးေသးေလးကလည္း ေၾကးမ်ားသလားမေမးနဲ႔..ဟိုဟင္းဆိုလည္း အန္..ဒီဟင္းဆိုလည္းအန္...ကေလးမွာ ဘာမွေကာင္းေကာင္းစားရတယ္လို႔ကိုမရွိဘူး..။
အခုလည္း မနက္ကတည္းက ထမင္းေကာင္းေကာင္းမစားထားမို႔..ဆိုင္ေရာက္မွသာ မနည္းေခ်ာ့ေကြၽးေနရသည္..။ ဆိုင္ကမသြားလည္းရတဲ့ဟာကို...ကေလးက အိမ္မွာေနရတာပ်င္းတယ္ဆိုၿပီး ဆိုင္ကိုထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္..။
"ကေလး တစ္လုတ္ေလာက္ျဖစ္္ျဖစ္စားလိုက္ပါလား...
ၾကက္သားေၾကာ္ေလးနဲ႔ေလ...
စားၾကည့္လိုက္ပါလား...
မနက္ကတည္းက ဘာမွမစားရေသးဘူးေလ..."
"ဟင့္အင္း...မစားခ်င္ဘူး...
အရသာမွ မရွိတာ မစားခ်င္ဘူး..."
"ဟင္း....အဲ့တာဆို ဘာစားခ်င္လဲ?...
ဦးသြားဝယ္ေပးမယ္ေလ..."
"ဟင့္အင္း...ဘာမွမစားခ်င္ဘူး...
ခဏေနရင္ ေဝလင္းလာလိမ့္မယ္...
ေမေမတို႔အိမ္က မရမ္းသီးသုတ္ဝင္ယူခဲ့ပါလို႔မွာထားတယ္...
သူလာမွပဲစားမယ္..."
"အင္းအင္း...ၿပီးေရာ....
ေဝလင္းလာရင္ေတာ့..ဒီထမင္းကုန္ေအာင္ စားရမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔..ကေလးက ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ကိုမွီကာ TVျပန္ၾကည့္ေနတယ္..။ ဒီလိုအစားအေသာက္သိပ္မစားေတာ့လည္း ေရရွည္အတြက္ကိုစိုးရိမ္မိတယ္..။
"ခ်ေလာက္!..." ဆိုတဲ့တံခါးဖြင့္သံနဲ႔အတူ..
"ေယာက္ဖေရ ငါေရာက္ၿပီ.." ဆိုၿပီး ေဝလင္းကလက္ထဲမွာလည္း ဘူးမ်ိဳးစံုနဲ႔ဝင္လာတယ္..။
ေဝလင္းကိုေတြ႕တာနဲ႔ ကေလးကကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲကေနထြက္ကာ..ေဝလင္းလက္ထဲက ဘူးကို သြားယူေနတယ္..။
"မင္းကိုပဲေစာင့္ေနတာ..."
"အန္တီသီတာက တစ္ခုခ်င္းစီထည့္ေပးေနလို႔ၾကာေနတာပါကြာ..."
"ဒါက ဘာေလးလဲ?..." ဆိုၿပီး ဘူးအျဖဴေလးကိုေျမႇာက္ျပလာတာမို႔..
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
