Ringing...Ringing....
"Hello!...ကေလး ေျပာ..."
"ဟယ္ရို!...ကေရး ဟုတ္ဝူး...
ဧကရာဇ္ဖုန္းျမင့္ပါ ေပေပ..."
"ေၾသာ္...သားသားလား...
ဘာျဖစ္လို႔လဲ?သားသား..."
"ပါပါးကိုေရ ဖြားဖြားရီးရိုက္ေနရယ္...
ေပေပ ညန္ညန္ရာခဲ့ပါတဲ့...
ပါပါး ဆက္ခိုင္းရို႔..."
"ဟင္...ဖြားဖြားႀကိီးက ရိုက္ေနတယ္ဟုတ္လာ...ဘာနဲ႔ရိုက္ေနတာလဲ? သားသား..."
"ႀကိမ္ရံုး နဲ႔ ေပေပ...
ညန္ညန္ရာခဲ့ပါေနာ္...
သားသား ပါပါးက္ုိ တြားကူရိုက္ဦးမယ္ေနာ္...
ဒါပဲ...ဒါပဲ...."
သားသားကေျပာၿပီး ဖုန္းကိုခ်သြားတယ္..။ ဖြားဖြားၾက္ီးဆိုေတာ့..ကေလးရဲ႕အေမ အေမတို႔အိမ္မွာေရာက္ေနတာထင္တယ္..။ ဘာေတြသြားေမႊေနလည္း မသိဘူး...အေမက ႀကိမ္လံုးနဲ႔ေတာင္ရိုက္တယ္ဆိုေတာ့...မျဖစ္ဘူး ျမန္ျမန္သြားမွလို႔ပဲ ေတြးၿပီး..ဆိုင္ကေန အျမန္ထြက္လာလိုက္တယ္..။
.........................
"ဧကရာဇ္ဖုန္းျမင့္...ဖယ္ေပးေနာ္...
မင္းပါပါးကိုရုိက္မွျဖစ္မွာ...
မင္းပါနာမယ္ေနာ္..."
"ဟင့္အင္း...ပါပါးကိုရိုက္ပါနဲ႔...
ပါပါးနာယိမ့္မယ္..."
"အဟင့္...ေမေမကလည္း ပါတဲ့သူကပါသြားၿပီပဲဟာက္ုိ....
သားနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔လဲ?..."
"ဘာ!!...မင္း အခုထိေျပာနိုင္ေသးတယ္ေနာ္...
မင္းေၾကာင့္ေလ...မင္းေျမႇာက္ေပးလို႔ျဖစ္တာေလ...ဒုန္း!.." ဆိုၿပီး ေဒၚသီတာက ေျပာလည္းေျပာ သူရဖုန္းျမင့္ကို ႀကိမ္လံုးနဲ႔လွမ္းရိုက္တာ ေရွာင္လိုက္ေတာ့..စားပြဲေပၚ ထိမိသြားသည္..။ သူရဖုနး္ျမင့္အေရွ႕မွာေတာ့..ဧကရာဇ္ဖုန္းျမင့္က လက္ကာေပးထားကာ သူ႔အဖြားဆီက ကာေပးထားတယ္..။
"အဟင့္...ဟင့္...ေမေမ..."
သူရဖုန္းျမင့္တို႔မထိရေသးဘူး ငိုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၿပီ...
"ဖြားဖြားရီး...ပါပါးကို ရိုက္ပါနဲ႔ရႈိ..."
"မင္းပါပါးေမႊတာ မင္းမသ္ိပါဘူး..ဖုန္းျမင့္အေသးစားရာ..ဖယ္ေပး..."
"ဖယ္ဝူး...ဖယ္ဝူး..."
"သားသား မဖယ္နဲ႔ေနာ္.."
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
