"အား!...ဦးေရ....ဗိုက္နာတယ္...အဟင့္..႐ႊတ္..."
"ကေလး ခဏေလးပဲသည္းခံေနာ္...."
"မရေတာ့ဘူး...နာေနၿပီ...ကြၽတ္ကြၽတ္..႐ႊတ္..."
ေန႔ခင္းႀကီး ကေလးကဗိုက္နာလာတာမို႔..ေဆးရံုကိုအျမန္ေခၚလာလိုက္တယ္..။ ေမေမတို႔ကိုေတာ့ လို္အပ္တဲ့ပစၥည္းေတြယူၿပီး အေနာက္ကလိုက္လာခဲ့ေစသည္..။
"ငယ္ေလး...အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
"မလတ္...သားနာေနျပ္ီ..ကြၽတ္ကြၽတ္..."
"ေအးေအး...ခဏေလးပဲသည္းခံေနာ္..."
"ကြၽတ္ကြၽတ္...ဟုတ္..."
"သူဇာ ကြၽန္ေတာ္ပါလိုက္ခဲ့လို႔ရလား..."
"ဟာ...ကိုေနမင္းကလည္း အျပင္ကေနပဲေစာင့္ေနပါ..."
"အင္း..."
"ဦး...အ!...နာေနၿပီ...
အဖိုးႀကီး အျပင္မွာေစာင့္ေနေနာ္...႐ႊတ္..."
"အင္းအင္း...႐ႊတ္..."
မီးဖြားခန္းဝင္မယ့္ကေလးရဲ႕နဖူးေလးကိုနမ္းလိုက္ၿပီး..အခန္းေရွ႕က ခံုမွာထိုင္ၿပီး ဘုရား႐ြတ္ေနလိုက္သည္..။ နာက်င္မႈေၾကာင့္ နႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ ေခြၽးေတြျပန္ၿပီး မီးဖြားခန္းဝင္သြားတဲ့ကေလးကို အဆံုးထိလိုက္ၾကည့္ေနမိသည္..။
"ေနမင္း...သားငယ္ေလး မီးဖြားခန္းထဲဝင္သြားၿပီလား..." ဆိုၿပီး ေမေမက လက္ဆြဲျခင္းကိုကိုင္ကာ ကြၽန္ေတာ့္ဆီကိုေလ်ွာက္လာတယ္..။ ေမေမနဲ႔ေဖေဖပါ ပါလာတယ္..။
"ဟုတ္..ေမေမ...
မီးဖြားခန္းထဲဝင္သြားၿပီ.."
"ေအးေအး...ေမေမလည္း ဘုရားစာ႐ြတ္ေနမယ္...မင္းတို႔လည္း ဘုရားစာ႐ြတ္ေန...."
"ဟုတ္...ေမေမ..."
မိနစ္ပိုင္းဆိုတဲ့အခ်ိန္ေတြေက်ာ္ျဖတ္လာတာနဲ႔အတူ..ေနမင္းဧကရာဇ္မွာ စိတ္ပူလြန္းလို႔ မီးဖြားခန္းေရွ႕မွာ ေတာင္ေလ်ွာက္လိုက္ ေျမာက္ေလ်ွာက္လို္က္ ေလ်ွာက္ေနမိသည္..။
"ေနမင္းရယ္..ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေနပါ...
ေမေမျဖင့္ မင္းကိုၾကည့္ၿပီးမူးေနာက္ေနျပ္ီ..."
"ဟုတ္..ေမေမ..."
ေမေမက ထိုင္ခိုင္းတာမို႔..ကြၽန္ေတာ္လည္း ခံုေပၚမွာထိုင္ေနလိုက္တယ္..။
YOU ARE READING
ဦးရဲ႕သည္းငယ္ေလး (Completed)
Romanceသည္းငယ္ေလး မင္းႀကိဳက္သေလာက္ဆိုးစမ္းပါ မင္းဆိုးေနတာေလးကို ဦးကခ်စ္တာမို႔လို႔
