My Seven Anpanman Plus One (Completed)

Chapter 12

"It reflects on everything that shines
I'm staring at you glowing
I'm waiting and everywhere
I want to meet You hold this hand out even if you lie.
In case
The melting melting melting temperature
Certain warmth keep on eternity
In case
I want to embrace you Before it disappears Again
Crystal soar to fulfill
Hey I do not have enough words, but I will tell you as it is
Can I touch your heart?
I want you to believe I will pick you up
Someday ... Someday ...
In case
It's always" 
-- Crystal Snow ( BTS ) 

______

"Oh! Anong ginagawa mo rito?" 

Gulat ko pang tanong sa kanya. I felt someone looking at me at hindi nga ako nagkakamali kasi nong tumingin ako sa kusina. 

I saw kuya Manuel. 

Nakaupo siya sa dining table habang umiinom ng kape. May mga ingredients na nasa lamesa at isang laptop. Gagawa nga pala siya ng dish na sarili niyang imbento  para sa project niya. 

Masama yung tingin niya saakin as if naman ay ginagawa ako masama. Alam naman niyang kaklase ko ang lalaking to at kapatid niya naman ang bestfriend ko. 

Hindi ko nalang siya pinansin at itinuon ko nalang ulit kay Alexander ang atensyon ko. 

He was wearing a black shirt and a blue maong shorts. He also wear a white blazer plus yung pang harry potter na salamin niya. 

Attractive... Mas gwapo at sobrang attractive parin ng bangtan kumpara sa kanya. 

"I've been trying to call you but you're not answered my call that's why i'm here." 

Medyo naiirita ito ng sabihin niya iyon. Sandali pa ako napakunot ang noo dahil sa naging reaksyon niya but at the end kinapa ko nalang ang cellphone ko sa bulsa and when I look at my phone 3 miss called . So bali pagkalagay ko ng phone sa lamesa tumawag na siya. 

Nakasilent mode pa naman yung cp ko kaya hindi ko narinig na nag ring. Medyo nagbago pa ang reaksyon ng mukha niya tapos bigla siyang napalunok.

 I saw kuya Manuel. Naglakad ito sa harap namin pero tumingin muna siya kay Alexander, yung tingin na nanakot.

Ah! Sige lang. Magsungit siya ngayon sa akin. Abugbog siya ni kuya.

May kinuha lang sa sofa si kuya Manuel, yung cellphone niya after non bumalik ulit siya sa kusina. 

"Aimee. Paupoin mo naman ang bisita mo." 

Bigla naman wika ni kuya Keneth na ngayon pababa ng hagdan. Tinignan niya si Alex then nginitian niya ito. So kind naman talaga ni kuya eh!

"Sige na. Umupo kana muna raw." 

Tapos tinuro ko yung sofa na nasa gilid niya. Umupo na rin ako. 

"Mukhang napipilitan ka lang." 

"Kung ayaw mo , pwede ka naman tumayo. Wala naman yun problema eh," Sarkastikong wika sa kanya. Alam ko naman na dapat ay e-entertain ko ang kumag na to kasi nandito siya sa bahay namin pero maryusep naman kasi eh. Naiinis ako sa kanya.  

Tinignan niya lang ako nang masama but at the end he clear his throat tapos tumingin nalang saakin. 

"Aware ka naman na bukas na ang spoken poetry competition right?" 

Umiikot pa yung mata ko dahil sa sinabi niya. Aware ako na bukas na yung spoken poetry competition. Ano kasi.. Every grade level and section kailangan may pambato at sariling gawa iyong tula na i-pe-perform. Bukas na yun competition tas yung mananalo is cash yung premyo . Gustong gusto pa naman ng classmate namin na manalo para daw pandagdag sa christmass party namin. I mean nila pala kasi wala naman ako balak na sumali and plus! Mag aasume na ako na sasama ako kay kuya Min. Advance ako mag isip eh!