Chapter 41

18 5 0
                                    

“You can't just come into someone's life, make them feel special, and then leave.” 
-V

________

"3!" 

"2!" 

"1!" 

"Merry Christmas!" 

We happily shouted kasunod non ang pagliwanag ng kalangitan dahil sa nag gagandahang fire works. Nandito kaming lahat sa labas ng bahay.  Ganun din ang mga kapit bahay namin na masayang binabati ang isa't isa.  

Isa isa ko silang binati at yinakap.  Tuwang tuwa naman si Tommy habang nanunuod ng fireworks display.  

After that ay pumunta na kami ng kusina para mag Noche Buena.  

"Mama!  Si kuya Keneth!" Si kuya Manuel habang pinapakita ang cellphone niya kung saan naka flash doon ang pangalan ni Kuya Keneth.  

"Sagutin muna!" Si mama habang naglalagay ng plato sa mesa.  Niligay niya sa dulo ng mesa ang laptop niya. Kumaway naman ako nang makita ko si kuya Keneth sa screen.  

"Kuya Merry Christmas!" 

"Merry Christmas Tol!" Si Kuya Manuel.  

Nasa maliit na mesa si Kuya Keneth.  May mga pagkain din ang nakahain sa harap niya.  Hindi ko maiwasang malungkot lalo na alam kong mag isa lang siya.

"Hi!  Merry Christmas. Sayang dahil wala ako jan.  But I'm happy to see you. Hi baby Tommy and Bianca!" Si Kuya Keneth. 

Sabay sabay na kaming kumain ng noche buena. After that nagpaalam na si Kuya Keneth. Sinabi naman namin na mag iingat siya at namimiss na namin siya.  

Kuya Keneth said that don't worry.  Na excite pa ako nang sabihin niyang sa nalalapit kong graduation.  May ibibigay siyang regalo sa akin. Bagay na ikina-excite ko.  

Papunta na ako sa sala when suddenly my phone ringing.  Nahinto ako sa paglalakad to check my phone at nakita kong galing iyon sa messanger.  

Video chat.  Kumabog nang malakas ang puso ko ng makita ang naka hangul na pangalan.  

Oh my gas!  

"Nak!  Mag e-exchange gift na tayo!" Si mama.

"Mama.  Wait lang ho," sagot ko naman at lalabas na sana nang magsalita si kuya Manuel.  

"Jowa mo yan no!" Tss. 

"Hindi!" I shouted at nagmadaling lumabas.  

Nang nasa labas na ako.  Huminga ako nang malalim bago sinagot ang tawag.  Tila huminto ang kabog ng dibdib ko nang itapat ko ang cellphone sa mukha ko at hinintay kung sinong mukha ang makikita ko sa screen.  

"Ami-shi!" 

My jaw literally dropped when I saw Bangtan.  My heart beats faster. Oh My Gastos!  

"Bangtan-shiiii!" I scream with kilig.  Bahagya ko pang nayogyog ang cellphone ko dahil sa pagkabigla at kilig.  

They waved their hands while smiling at me.

"Annyeong Ami-shi!" Sila. 

"I can't believe this!" Nasabi ko nalang dahil sa gulat.  

Base sa itsura at mga suot nila ay mukhang nasa isang event sila.  Naririnig rin ang hiyawan at tiliin ng mga audience. At base sa nakikita kong background. Nasa backstage sila.  

Oh my God!  

"Meli keuliseumaseu Ami-shi!" Si V.  

"Bogo-shipeo Ami-ssi!" Si Jin

My Seven Anpanman Plus One (Completed)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant