Chapter 23

17 5 0
                                    

  

"Everyone suffers in their life. Their are many sad days. But rather than sad days, we hope to make better days. That’s what makes us live. That’s what makes us dream.” 

           - RM

_______

" Wait! Wait " 

Biglaang sigaw ko saka mabilis na umiikot sa likod at humarap sa kanila.  Naka stretch pa ang dalawang kamay ko saka bahagya nakatuwad. Tangna mo Aimee! 

So bali kasi nasa unahan nila ako. 

Nahinto sila sa paglalakad at pareho nagulat sa inasta ko. 

Hindi pa pala kami nag bre-breakfast. 

Nakalimutan ko. 

"Mwo! Mwo!" natatarantang sigaw ni Jhope. Tinignan niya ang anim na parang nagtatanong saka tumingin sa akin. Halatang halata nagulat ko siya. Haha. Putcha! 

"YA! YA! Hyung! haha! Your faceu is so funny!" Tumatawa wika ni V. 

"Haha!" - Jin and Jimin

"He's funny." - Rm

"Hyung! Haha!" - Jungkook 

*-_-* - suga. 

Inaayos ko muna ang tindig ko saka nahihiyang ngumiti sa kanila. 

"Ami. Did something happen?" nag aalala tanong ni Rm. 

"Ahm.. Hindi pa pala tayo nag bre-breakfast. hihi." 

Sabay sabay sila napakunot ang noo. Ah! 

English Aimee. mag english ka. 

"I mean we -- ano.. breakfast. Are you feel hungry?" 

Ngayon ko lang talaga na realize na kahit gaano ka pa kagaling mag english. Kapag nakaharap mo ang BTS  ma tatameme ka.

 Jusko! 

Instead na makapag isip ka ng sasabihin mo. Hindi mo na magagawa kasi nakatuon nalang ang atensyon mo sa mga nag gwa-gwapohan nilang mukha.

Tina-translate naman in korean ni Rm yong sinabi ko saka nila nagets. 

"Ah Ne.Ne," pag sang ayon ni Jin. 

Papasok na sana kami ng mall para magshopping. Wala silang sout na mask katulad nang napag usapan kanina. Nahahalata ko na  marami na napapalingon sa deriksyon namin. 

"Suddenly, I feel hungry. Hihi." Si Jimin.

"Ahm. We go there -- " 

Tumingin ako sa paligid para may maituro ako pwede namin kainan pero  napahiya ako dahil wala akong naituro. 

______ 

"Eogiga?" Si Suga. 

Trans: Where is it? 

Nakakaramdam na ako ng kaba  actually kanina pa. Pinagtitinginan na kami ng mga tao. May mga ilang babae nakakasalubong namin ang biglang titigil then nakakunot ang noo titingin saamin. Kagat kagat ko ang hinlalaki ko habang nililibot ang mata sa paligid. Gawain ko talaga kagatin ang hinalalaki ko kapag kinakabahan ako. 

Tumigil ako sa paglalakad at ganon din sila saka ako nahihiyang lumingon sa kanila. 

"Yongseohaejweo Bangtan-ssi. I know that you're already hungry but we still walking." 

Trans: Forgive me

Nahihiya akong tumingin sa kanila. Mga limang minuto na kasi kaming naglalakad para maghanap ng makakainan. Ako yong nangyaya but we ended up here. 

My Seven Anpanman Plus One (Completed)Onde histórias criam vida. Descubra agora