My Seven Anpanman Plus One (Completed)

Chapter 46

    

“When we don’t have a boyfriend or girlfriend, we always say, ‘Oh, I’m so lonely. I want a date,’ or something like that. But I think the biggest love we’re all searching for is the love for one’s self.” – RM💜

_______

"Ji min-shi!" 

Gulat kong naiusal while looking at him like as if isa siyang anghel na bigla nalang sumulpot sa harap ko. 

Napatakip ako sa bibig ko because of his unexpected visit.  Though na mata lang ang kita ko, I certainly sure that he is Jimin!  Jusko! 

"Deul-eogado doenayo?" 

Trans: Can I come in?  

"Ne." 

I step sideway to give him a way.

Nang makapasok na siya, nagmadali akong lumapit sa pintuan at bahagya kong nilabas ang ulo ko, trying to find if someone has there, baka may dispatch na umaaligid.  

Nang masigurado kong wala, I close the door at lumingon kay Jimin.  

"Have a seat." 

I pointed the mini sofa sa likod niya.  Trying to hide my kilig and kaba. Oh my God!  Si Jimin lang naman 'to!  

"Kamsahamnia Ami-ssi." Ipinatong niya sa lamesa ang hawak hawak niyang paper bag.  Tinanggal niya rin ang bucket hat niya at mask. My jaw literally drooped when he slowys shake his head.  His peach hair waving, napalunok ako dahil ang sexy niya habang ginagawa niyo iyon.  

I'm still standing infront of him at ang laki ng ngiti ko while looking at him.  Hanggang ngayon ay nast-struck pa rin ako. Though na nakasama ko sila ng ilang weeks, we played, we ate together, we laughed and talking about life. Nandoon pa rin yung wall,yung namamagitan sa amin,  as a fan and idol, lalo na ilang buwan kaming hindi nag kita. Napanuod ko yung Mv nila and i felt like sobrang layo ko naman sa kanila.  

"Ami-shi?" 

Ah sheyt!  

Natauhan ako ng tawagin niya ako sa pangalan. The moment I relieze kung anong katangahan ang ginagawa ko,doon ko lang din narealize kung bakit siya nandito.

"Omo!  How did you know that I'm here? Hmm." 

Kinagat kagat ko ang thumbs ko and trying to avoid his gaze.  Nag iisip kung ano ba ang dapat kong gawin. I feel like he is looking at me right now at hindi ko maiwasang mataranta. 

Jusko!  Si Jimin lang naman ang nasa harap ko. Paano ako kakalma?  

"Gwaenchana Ami-shi? " 

"Neon neomu jal saeng-gyeoseo bukkeuleowo." 

Trans: I'm shy because you're too handsome. 

"Dangsin! cham ssagulyeo dan-eo! ----o! dangsin-eun hangug-eoleul hal jul abnida." 

Trans: Ya! What a cheesy word! ----oh! You know how to speak Korean. 

Gulat niyang natanong.  Mabilis naman akong lumingon sa kanya.  

Para akong batang sunod sunod na tumango.  Umupo ako sa tabi niya.  

"Ne! Hangugeoneun jaemitgo swipge baeul su isseoyo." 

Trans: Korean is fun and easy to learn.  

Actually, nong una ay nahirapan ako but as time goes by nagiging madali lang sa akin.  Good thing dahil madali akong makatanda at maka gets so its easy for me para ma- memorize ko yung korean albhabet at maintindihan yung proper way ng pag construct ng sentence using korean language.