Chapter 24

18 6 0
                                    



“I have come to love myself for who I am, for who I was, and for who I hope to become.” — RM

________

Para sayo, ano ba iyong best feeling na matatawag mo? Makakuha ka ng mataas na grado? Manalo ka sa lotto o pwede maging kayo ng crush mo. Mga simple bagay na makakapagpasaya sayo. 

Our lives has so much unexpected scenarios. The important is don't lose hope. Keep on dreaming and do your job smoothly. 

Para saakin naman. Ito yong best feeling na matatawag ko. Ang makita sila ng personal at makasama.  

Jungkook's eyes are like a star who shining brightly. Para kang dinadala sa kalawakan at sa tuwing mapapako ang iyong mga mata sa kanya. You can't refuse not to look at his enervate eyes. 

Nararamdaman ko ang mga matang nakatingin sa amin ni Jungkook habang naglalakad na kami palabas ng mall. Buti nalang nakasuot na siya ng mask saka bonnet. 

Pareho may hawak na plastic bag ang kamay ni Jungkook samantala ako naman ay isa lang. 

I'm trying to convice my self. Hindi ito panaginip. Kasabay ko naglalakad si Jungkook. My bias. 

"Practice makes it better Ami-shi. Maybe soon you can speak korean fluently." 

Nag uusap kami about sa pag aaral ko sa language nila. 

"Ah thank you." 

Dinampi ko ang palad ko sa pesngi. Uminit bigla. 

"Today is Jin Birthday right? That's why we brought so many ingredients to cook. Hehe! I'm so very happy to celebrate his birthday along with you." 

Today is December 4. Kaarawan ni Jin. Naging excited ako kagabi because I want to great him happy birthday personally. 

Dati nagagawa ko lang siya batiin sa social media. Posting his picture with message.  Kung saan saan ako nagpopost twitter, facebook, weverse. Hoping that he will notice my birthday greating. 

That time nasa lobby na kami ng hotel waiting for suga. I was about to great Jin but Jimin-ssi approach me. Nagulat pa ako ng hilahin niya ako palayo kay Jin. Jimin said they planned a suprise birthday celebration for Jin. Sinadya talaga nila hindi batiin si Jin thats why patay malisya sila. 

"Ne! Nado Ami-shi. Na neun-heung bun," Jungkook responded with a smile. I couldn't help myself but to smile at him too. 

"You're so gwapo," I said uncounciously kaya bigla ko naitikom ang bibig ko. Ipinagpatuloy ko nalang ang paglalakad ko. Faster than before kaya medyo naunahan ko na si Jungkook. It took a couple of minutes nang makarating kami sa parking lot kung saan nakaparada ang van na sinakyan namin.

By that time, nasa loob na ang anim. Huminto ako sa paglalakad,  took a deep breath saka nilingon si Jungkook. I'm just a little bit uncomfortable mentioning his name without adding kuya. The fact na mas matanda siya sa akin. Pwede ba baby nalang? charot! The warm and thin air suddenly blown on his face. Medyo nagalaw pa ang ilang hibla nakatakip sa mata niya. 

Parang nagslow motion. 

"Can we take a photo?" I froze,  realizing what those words I muttered. Jungkook suddenly confused but immediately shifted his reaction into a quick laugh. 

Hinawakan ko ng mahigpit ang hawakan ng plastic bag. I bit my lower lip so hard. Pakiramdam ko dudugo ang labi ko. Ampt! 

"Sure," he said, nicely. Ibinaba pa nito ang hawak niya dalawa plastic bag. Ganon din ako. 

My Seven Anpanman Plus One (Completed)Where stories live. Discover now