Lee Yoon Gyi (Complete)

💓 25💓

Zaw

"အေျခအေန..." မနက္ေစာေစာ မင္ဝူမနိုးခင္ ယြန္းဂ်ီတစ္ေယာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ခ်ိန္းထားတဲ့ လမ္းေကြ႕ဘက္ကို အျမန္ေျပးလာခဲ့လိုက္သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းမ အြန္းနာေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"ကိုကိုက အျပင္ကို ေျပးထြက္သြားတာပဲ... ငါနမ္းတုန္းကေတာ့ ၿငိမ္ေနတယ္..."
"အဲ့တာအေျခအေနမဆိုးဘူးပဲ ေျပာရမွာေပါ့..." ဂိုေယာင္းေျပာတာကို အြန္းနာလဲ

"နင္ကဘယ္လိုထင္လို႔လဲ..."
"နင္တို႔ပဲ စဥ္းစားေလ အခ်င္းခ်င္းက ခုလိုလာနမ္းရင္ ဘယ္သူကၿငိမ္ေနမွာလဲ... မင္းမူးတယ္ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ အနည္းဆုံးတြန္းထုတ္မိၾကမွာပဲေလ..."

ဂိုေယာင္းေျပာတာကို အြန္းနာလဲ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႕
"သူေျပာသလိုဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္တယ္... ဒီလိုဆို အစ္ကိုမင္ဝူက ေယာက္်ားေလး စိတ္ဝင္စားတာလား.. မိန္းကေလး စိတ္ဝင္စားတာလား။"

"ငါလဲမသိဘူးေလ... နင္တို႔ငါ့ကိုကူညီၾကေနာ္..."ယြန္းဂ်ီေလးက ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဆူကာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ေျပာလာေတာ့ အြန္းနာလဲ
"ေအးပါ...စိတ္ခ်... ခုနင္လုပ္ရမွာက အစ္ကိုမင္ဝူ ဘာကိုပိုစိတ္ဝင္စားလဲ သိေအာင္လုပ္ရမွာ...."

"အဲ့ေတာ့..ငါဘာလုပ္ရမွာလဲ..." ယြန္းဂ်ီအေမးကို အြန္းနာ လူတတ္ႀကီးအၿပဳံးၿပဳံးၿပီး
"လြယ္လြယ္ေလးပါ......"
____________________

အခန္းအျပင္ကေန ဘယ္ေလာက္ေခၚေခၚထြက္မလာေသာေၾကာင့္ အခန္းထဲကိုဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေကာင္ေပါက္က ရွိမေနေတာ့ေခ်။
"အေကာင္ေပါက္..ဘယ္ေတြသြားျပန္ၿပီလဲမသိဘူး..."

စိတ္ပူပူနဲ႕ သခင္ႀကီးလီတို႔အိမ္သြားၾကည့္ေတာ့ ထမင္းဝိုင္းမွာ ပလုတ္ပေလာင္းနဲ႕ ထမင္းစားေနေသာယြန္းဂ်ီကိုေတြ႕မွ သတ္ျပင္းခ်နိဳင္ေတာ့သည္။

"မင္ဝူ... လာေလ... တစ္ခါထဲစားသြားပါလား။ အေဒၚက မလာေသးရင္ ခုပဲလာပို႔ေတာ့မလို႔..."
"ရပါတယ္ သခင္မႀကီးလီ... ကြၽန္ေတာ္အားနာလို႔ပါ..."

မိမိနဲ႕ အေကာင္ေပါက္မိခင္စကားေျပာသည့္တိုင္ တစ္ေခါက္သာေမာ့ၾကည့္ၿပီး စားလက္စကိုသာ ပလုတ္ပေလာင္းျပန္စားေနေသာ အေကာင္ေပါက္။ မေန႕ကိစၥကို မသိတဲ့ပုံပဲ...အဲ့တာလဲေကာင္းပါတယ္ မိမိေရာ သူေရာ အေနမၾကပ္မွာေပါ့။