Malédiction D'éternité // Tomarry

19-Lily

Merhaba,

Yine burada buluşmaktan mutluyum, umarım ki bölümü beğenirsiniz~

Medya;Ember İsland-Umbrella

İyi okumalar dilerim~

Harry, zümrüt gözlerini şüpheli bir şekilde dikti arkadaşına.Geçen hafta Tom'a anlatmış olması ve ona sormadan yapmış olmasına kesinlikle kırılmıştı.Tüm hafta boyunca Draco affettirmek için yapmadığı şey bırakmadığı halde sinirliydi arkadaşına.Çünkü ona sorulmamıştı.Harry'e ne istediği sorulmamıştı.Şüphenin yerini öfke alırken ona seslenen Abraxas'ı fark etti ve dudaklarını birbirine bastırarak kalktı yerinden."Tom yukarıda seni bekliyor."derken Abraxas, dost canlısı şeklinde dokunmuştu omzuna.Harry ona dokunan elden belirgin bir şekilde kaçındı ve salladı başını.

Abraxas'a ait mavi gözlerin parladığını görünce dudakları büzülmüş, bir şey demeden hızlıca çıkmıştı basamakları.Genç adam kardeşine doğru yöneldi ve oturdu yanına."Sadece bana özel mi?Beni neden sevmedi?"diye sordu çocuk gibi.Gümüş gözlü sarışın gülerek başını iki yana salladı."Geçen hafta Tom'a onun hakkında bir şeyler anlattığım için kızgın ve kızgın olduğu zaman vaftiz babası dahil kimsenin yaklaşmasını istemez.En sevdiği turtadan aldım, yine affettiremedim.Sence ne yapmalıyım?"

"Huyuna git, Draco.Ona zaman ver.Böyle tepki vermek istiyorsa versin."

Aynı dakikalarda kadın sekretere gülümseyen Harry, kapıyı tıklatmıştı.İçeriden gelen, tanıdık sesin onaylama sözleri, onun rahatlayarak kapının kolunu indirmesini, içeri girmesini sağladı.Üzerindeki rahatlatıcı bakışlar ile kapıyı kapattı ve iş çantasını kucağına alarak oturdu masanın önündeki koltuğa."İyi misiniz?"diye sordu ve ellerini masanın üstünde bağlayarak başını yana eğdi Tom.Harry anında öfkesini üzerinden attı ve gülümsedi."Harikayım!"diye cıvıldadı arkasına yaslanarak.Geçen hafta bir şekilde Tom'u karşısında gördüğüne elbette şaşırmıştı fakat bu güzeldi.Tom hayatını didik didik etmek istiyor olsa da.

"İyi uyudunuz mu peki?"diyen adama karşılık dudaklarını büzdü, başını iki yana salladı usulca.
"Uyuyamadım."derken çekingen bir şekilde başını eğmiş, kaşları çatılmıştı.Ellerini kucağında birleştirip tırnaklarını inceledi ve yandan baktı Tom'a.Mavi gözlerin onu dikkatle izlediğini görünce istemsiz halde sakinleşmiş, varlığının karşısında olduğunu kabullenmişti yarım kalan ruhu."Sebebi nedir?Geçen hafta anlattığınız şeyler sizi zihninizde meşgul edebilir, bu gayet normal bir durum.Özellikle arkadaşlarınızla, birileriyle paylaşmamışsanız."

"Paylaştım ama beni anlayamıyor olsa da yardım ediyor.Birlikte uyuyoruz zaten."Tom kaşlarını çattı.Bu genç adam daha önceki hafta dememiş miydi ona evde tek yaşadığını?"Kiminle birlikte uyuyorsunuz?"

"Vaftiz babam, Sirius.Geçen hafta bahsetmiştim ya, yaramaz adam diye."diye cıvıldadı minik adam.Parmaklarını çenesine sürtüp biçimli dudaklarını birbirine bastırdı ve sesinin yumuşak çıkmasına dikkat etti."Tek yaşadığınızı sanıyordum.Kediniz Lily hariç."

Zümrüt gözleri irileşti bir anda.Hemen sonra şaşkınlıkla başını salladı."Öyle yapıyorum değil mi?"

"Bay Potter, hafıza sorunu mu çekiyorsunuz?Lütfen dürüst olmanızı istiyorum."dedi Tom, onun sesindeki ciddiyeti fark eden Harry, bakışlarını kaçırıp önündeki küçük sehpadan peçete aldı ve katlayıp bükmeye başladı."Birazcık, ama çok az."diye mırıldandı mavi gözlü adamın duyabileceği kadar kısık sesle.Tom yerinden kalkıp küçük defteri ile kalemini aldı ve Harry'nin karşısına oturdu, arkasına yaslanarak baktı ona.Dikkati Tom'a çekilen Harry, elinde parçalanan peçeteyi ancak fark edebilmişti.Yumruğu arasında sıkıştırıp buruşmasını sağladı ve cebine koydu dikkatle."Ne zaman başladı bu kabuslar?Sizi rahatsız edenler?"