Malédiction D'éternité // Tomarry

42-"Lordum."

Merhaba!

Büyük gün bugün! Bu bölümü yazabilmeyi uzun zamandır bekliyordum. Yazmaya heyecanla başladım ama ilerledikçe pek hoşuma gitmedi, ancak bugün bazı yerlerini düzelttim ve devamını getirdim!

Öyleyse sizi tutmayayım, okumaya geçin.

İyi okumalar dilerim~

Rüya tuhaf ama mantıklıydı.

Anlaması beş dakikasını almıştı ama sonunda biliyordu.

Kelid aynası ona en derin arzularını gösterirdi ve bu da...Harry'di.

El ele tutuşmalarıydı. Bir ilişkiye sahip olmalarıydı.

Normalde Tom rüyalarına anlam yüklemezdi fakat bu rüya onun bazı şeyleri anlamasını sağlamıştı. Ne kadar aptal olduğuna şaşırıyordu. O köpeğin haklı olduğunu kabul etmekten nefret ediyordu ama aptaldı. Arkasından konuşmasını sevmiyordu ama haklıydı Sirius.

Tom kocaman bir aptaldı.

Onun gibi zeki gibi birisi bunu nasıl fark etmezdi?

Harry'e tahammül edebiliyordu, ona tolerans gösteriyordu, ona iyi davranıyordu çünkü onu seviyordu.

Sevdiği için de güvenliğinden endişeleniyor, görünüşü hoşuna gidiyor, gevezeliklerinden hoşlanıyordu.

Ellerini gözlerine bastırarak kısık sesle inledi Tom. Neden bu kadar geç kalmıştı? Harry birkaç aydır etrafında dolanıyordu. O gerçekten aptaldı.

Harry güzeldi, ona saygı duyuyordu Tom. Bunu karıştırmış ve içinde farklı bir anlam aramamıştı. Ama şimdi davranışları o kadar açık geliyordu ki utanıyordu.

O tam bir aptaldı.

Ama bu onun suçu değildi, Harry'i sevmeyen insanlar açıkça salaktı. Beyinleri olması gereken yer boş olmalı veya bir şekilde bu organı kullanmıyor olmalılardı.

Genç adam çoğu zaman sinir bozucu olsa da sevilmesi gereken, bunu katı katı hak eden birisiydi. Tom aksini savunanları öldüren lanete boğacaktı.

Sonuçta o Harry'di. Acıyı haksız bir şekilde çeken, mutlu olması gereken tek kişi.

Evet, o mutlu olmalıydı.

Tom etrafına bakarken ensesini kaşıdı, birisinin onu odasına getirdiğini fark etti. Muhtemelen Harry'di, köpek babası onu taşımaya uğraşmazdı bile.

Asasız bir tempus atarak saate bakan Tom sabah saat 10'u gördüğünde nefesini verdi ve kendisini yatağa doğru bıraktı.

Saatlerce uyumuş ve o rüyayı görmüş olmalıydı. Başka bir şey görmüşse de hatırlamıyordu.

Ama bu konuda ne yapmalıydı?Harry'nin sevgilisi vardı ve Tom'un da sevmesi gereken kişi vardı-...

Tom irkilerek doğruldu.

"-...Benim bildiğim kadarıyla tek bir kişiyi sevdin.O kişiyle arkadaş olduğun zaman ise kimseyle romantik ilişki kurmadın.Bu seni gördüğüm tüm hayatlarda böyleydi...-"

Adam üzerindeki örtüyü atarak kalkarken kalbinde öfke -ve derinlerde bir umut- kabarıyordu.

Yatağından fırlayarak kalkmış, yanlış düşünüp düşünmediğini anlamaya çalışıyor, yatağın etrafında dört dönüyordu.

Ama mantıklıydı.

Eğer o Harry'nin sevgilisi ise o lanet sadakat yemini açıklanırdı. Gaunt yüzüğüne olan aşkı açıklanırdı. Harry'nin neden sevgilisi ile olmadığı açıklanırdı çünkü Tom'du!