Malédiction D'éternité // Tomarry

38-Lanete sahip olanlar

İyi okumalar dilerim~

Harry ellerini gururla platin sarısı saçlı çocuğun omuzlarına koydu ve genişçe gülümsedi."Gönlünce bak, Draco!Lordun nasıl da yakışıklı, gör!"

"Bu benim yüzüm."dedi ve kırmızı gözlerini Harry'e dikti Tom."İstediği kadar bakamaz."

"Şş!O daha çocuk.İstediğini yapmalısın."

"12 yaşındayım."diye itiraz etti Draco."Artık çocuk değilim."

Yeşil gözlü adam çocuğu koltuğa doğru oturtup eline içinde sıcak çikolata bulunan kupayı tutuşturdu."Yirmi yaşına gelmediğin sürece çocuksundur."

"Hala çocuk olduğun doğru."diyerek kabul etmişti Tom, diğer adamı."Ama her çocuğun istediğini yapamam.Yoksa çoktan ölü olurdum."

"Draco her çocuk mu?Sadece nasıl göründüğünü merak etti!"

Çocuk kıpkırmızı oldu ve Harry'nin omzuna vurdu yumruğunu."Harry!"

Dudaklarında bir sırıtış kıvrılan Tom başını salladı aşağı yukarı."Pekala, istediğin kadar bakabilirsin sanırım."

"Sana kalbinin yumuşak olduğunu söylemiştim."diye fısıldadı Harry, Draco'ya doğru.Yine de sesi duyulabilir seviyedeydi ve Tom duyarak Harry'e ters ters bakmıştı bile.Yeşil gözlü adam hiç umursamıyordu."Dışarıdan sert gözükmesine sakın inanma."

"Gryffindor'a seçilmene şaşılmamalı!"dedi ve kendi kendine mırıldanarak devam etti Draco."Bu nasıl cesaret...ya da aptallık."

"Ben sadece dürüstüm, söylemek istediğim şeyi asla ağzımda saklamam."

"Yalan."dedi Tom, hemen arkasından."Öyleyse çoktan bana anlatırdın."

"Tom bunu neden yapamayacağımı biliyorsun-"

"Bilmiyorum ki.Neden yapamayacağını bile bilmiyorum!"

Harry somurtarak baktı diğer adama.Tom haklıydı ama yapamazdı, öğrenmesi iyi değildi ve tam da bu yüzden saklayacaktı.

Tom cevap vermemesine homurdandı ve önüne döndü.

Draco ise bu kısa tartışmaya ne diyeceğini bilemez halde bakıyordu."Neyi anlatmak?"

"Boşver, konusunu bile açma."dedikten sonra Draco'nun yanındaki boşluğa geçti, kızıl gözlü adama baktı."Dün gece normal rüyalarıma benzemeyen bir rüya gördüm."

"Ne tarzda?"diye soran adam öfkesini atmış gibi gözüküyordu."Tam olarak ne gördüğünü anlat."

"Tuhaftı.Her yere dokunuyormuşum gibi hissettim, her yeri duyabiliyordum ama karanlıktı.Ve sonra bir ses benimle konuştu, tanıdık bir sesti.Bana 'Sen benim gibi olmayacaksın' dedi.Sonra ise teşekkür etti ve uyandım."

Tom birkaç not aldıktan sonra parşömenleri karıştırdı ve bir tanesinde durdu, elini ensesineki kısa saç tutamlarına götürdü tutmak için.Birkaç saniye düşünceli gözükmüş, bir anda başını çevirerek bakmıştı Harry'e."Şu adam...sana laneti veren.O olabilir mi?"

Harry şaşkın şaşkın baktı ona."Neden o adam olduğunu düşünüyorsun?"

"Tanıdık bir ses dedin ve sesin kendisi sana sen benim gibi olmayacaksın dedi.Laneti veren kişi de lanetinden kurtulmayı istiyordu, hatırla."dedi ve elindeki parşömeni uzattı genç adama.Draco daha yakın olduğu için parşömeni almış, Harry'e doğru yaklaştırırken okumuştu birkaç cümlesini notların."Başka kim olabilir?Hem rüyana gelip konuşuyorsa zaten güçlü bir varlık olması gerekir."

Sarışın çocuk eğilerek dikkatle okudu gözlerini kırpıştırdı."Bu adam güçlüyse Ölüm olamaz mı?"

İki adamın bakışları onu bulduğunda irkilmişti Draco.Harry rahatlatmak istercesine salladı elini."Korkma, ne düşündüğünü söyle.Sadece merak ediyoruz."