Malédiction D'éternité // Tomarry

12-Harry'nin Kabusları

Merhaba~!

Yeni bir bölüm ile karşınızdayım!!!

Sizi fazla tutmayayım, hemen okumaya geçin.

Medya;Michael Bublé-Sway

İyi okumalar dilerim~

Harry tüfeği dikkatle kucağına alırken kalçasını arkasında duran masaya yaslamış, elindeki bez ile üzerindeki toz tabakasını silmeye başlamıştı, özenle ve zarar vermeye korkar biçimde bunu yapması hayranlık uyandırıcıydı.Tom onu ilgiyle izliyordu, minik sevgilisinin oldukça eski gözüken tüfeğe değer verdiği belli oluyordu.Fakat neden böyle özenli davrandığını bilmiyordu çünkü silah fazla eski ve kötü gözüküyordu.Ek olarak silah sesinden korkarken bir tüfeğe ilgi duyması garipti.

"Bu tüfek 1900'lü yıllarda Balkan Savaşlarında kullanılmış bir tüfek.Kabzasında bir sürü çizik var, görebilirsin."diyerek dikkatle tuttu Harry.Genç adam merakla yaklaştı ve inceledi."Gerçekten bir savaşta kullanılmış ise nasıl burada?Bir müzeye neden vermediniz?"

"Babam bir avcı dükkanında bulmuş bunu.Sahibi de fark etmemiş.Eski tarz silahları bilirim ve babama söyledim, araştırdık.Balkan Savaşlarında kullanılan tüfeklerle aynı türe sahipti ve bir yerinde kurşun izi vardı.Sıyırmıştı ama biraz bakım yapıp delikleri doldurdum.Bu yüzden bu kadar iyi şu an.İstersen alabilirsin, güvenliği açık**."dedi ve uzattı, Tom onun gibi masaya yaslanarak aldı tüfeği.Tıpkı video oyunlarındaki gibi aşinalıkla tüfeği kusursuz biçimde tutmuş, karşıya hedef almıştı."Nişancı tüfeğine benziyor."diye mırıldandı ve kapattı tek gözünü.

(**Güvenliği kapattıktan sonra ateş edilir.)

Minik sevgilisi neşeyle kıkırdayarak başını onaylar biçimde salladı.Üzerindeki gündelik kıyafetler yerine Fransız üniformasını giyerse şu an o onbaşı Tom Riddle'dı.Tabi daha kısa tüfekler kullanıyordu, kendisinin aksine o ön cephede görev almıştı.Tam da bu yüzden vurulmamış mıydı?

Nefesini tutarak başını çevirdi ve garaja bakındı.Bunu kesinlikle hatırlamaması gerekiyordu.

"Harika bir parça.Ne zaman aldınız?"

"5 yıl önce.Annemden gizlice almış babam.14 yaşındayken varlığını öğrendim ve annem tüfeği bizden gizli satmaya çalıştı, satamadı tabi.Babam engel oldu."dediğinde gülmüştü Tom.Kadınların böyle tehlikeli bir silahı evlerinde bulundurmamak istemesi gayet normaldi.Tom'a bile video oyunlarındaki silahlar yetiyordu."Babama bu silahın çok eskiden kullanıldığını söylediğimde annemle kavga etti ve silahı kullanmak üzere evden çıkarmayacağına yemin etmek zorunda kaldı.Ben birkaç kere kullandım, sonra garajda kaldı hep."

"O zaman da silah sesinden korkuyor muydun?"Başını onaylar biçimde sallayıp kalktı ve tüfekle ilgili parçaların bulunduğu kutuyu getirdi, masaya koydu."Susturucu alıp tüfeğe uygun hale getirdim ama yine de güzel bir şey değil."derken kutudan çıkardığı susturucuyu uzatmıştı sevgilisine."Bu tüfeğin birilerini öldürmüş olma ihtimali korkutucu."diye devam etti ve tüfeği Tom'dan alarak kutuya yerleştirdi.Genç adam minik olanın elini tuttu ve kendisine doğru çekerek kollarını sardı etrafına."Savaş değil teknoloji çağındayız.Böyle şeyler düşünmek yerine bana sarılabilirsin."dedi ve okşadı sevgilisinin yanaklarını.Minik olan neşeyle gülüp ona sarıldığında biçimli dudakları kıvrılmış, kuş yuvası saçlarına ufak bir öpücük kondurmuştu.

"Çok daha iyi bir seçenek!"

"Değil mi?"Harry gülümseyerek Tom'un beline sardığı kollarını sıkılaştırdı ve içten içe ona bu hayatı veren garip adama teşekkür etti.