Ang Mahiwagang Puso

Kabanata 16

Tila nababalot ng tawa at hagikhik ng mga bata ang parteng iyon ng Manila Ocean Park. Aliw na aliw sila habang kinukuhanan ng litrato ng kani-kanilang mga magulang habang ang iba naman ay nagagawa pang maglaro at magpahabol sa kanilang sariling mga tagabantay.

Kasalukuyang nakaupo si Vice at Alena sa isang mahabang upuan habang nakatanaw lamang sa mga bata. Nagreklamo kasi si Vice na napagod daw siya sa paglalakad kaya kailangan muna nilang maupo at magpahinga. Sandali pa silang nagtalo ni Alena dahil sa tingin niya ay mukhang nag-iinarte lamang si Vice at dahil na rin nang pumayag siya sa kagustuhan nito ay nahuli niya itong palihim na napangiti.

"Ang sarap siguro sa pakiramdam yung marinig araw-araw ang pagtawa nila, no? O di kaya yung matatamis nilang ngiti ang bubungad sayo sa paggising mo sa umaga at sa tuwing uuwi kang pagod galing sa trabaho," giit ni Vice habang pinagmamasdan ang mga batang naglalaro.

Napatingin naman sa kanya si Alena at naghintay nalang ng mga susunod nitong sasabihin. "Alam mo kamahalan, noon wala talaga akong balak magkaroon ng anak o bumuo ng sarili kong pamilya. Dahil na rin siguro sa pagiging busy ko sa trabaho at sa pag-aalaga kay lolo. Pero ngayon, unti-unti na akong napapaisip. Paano kung gusto ko na rin pala yung ideya na magkaroon ng mga anak? Paano kung bibigyan ako ng pagkakataon ng Diyos na magkaroon ng sariling pamilya? Sa tingin mo, kakayanin ko kaya?"

Sa pagkakataong iyon ay napatingin si Vice sa kanyang katabi. Sandaling nagtapat ang kanilang mga mata hanggang sa unang napaiwas si Alena. "Hindi ko alam. Bakit ba kasi ako ang iyong tinatanong?" masungit na turan ng sang'gre dahilan para mapahalukipkip si Vice.

"Kasi ikaw yung kausap ko. Alangan namang tanungin ko tong isda?" pamimilosopo ng huli at pabirong kinausap ang malaking istatwang isda sa kanyang tabi. Napairap naman si Alena dahil sa kalokohan ni Vice, bago sila parehong matawa.

"Pero seryoso kasi kamahalan, sa tingin mo, kaya ko ba?" muling tanong ni Vice pagkatapos niyang matulala at mapangiti nang marinig ang pagtawa ni Alena. Di niya maitatanggi na iba talaga ang epekto sa kanya sa tuwing makikita ang ngiti o marinig ang tawa ng masungit at madalas seryosong sang'gre.

"Wala namang ibang makakasagot sa iyong katanungan maliban sa iyong sarili. Ikaw lamang ang nakakaalam ng kasagutan."

"Pero paano nga kasi kung ikaw yung tatanungin ko. Base sa opinyon mo o sa pagkakilala mo sakin, kakayanin ko ba? Sige na kasi, kamahalan. Sagutin mo na yung tanong ko," pangungulit naman ni Vice dahilan para muli siyang tignan ni Alena.

"Bakit ba kasi ako ang iyong tinatanong? Ako ba ang makakasama mo sa pagbuo ng iyong pamilya?" inis at diretsong tanong ng sang'gre.

Agad na natigilan si Vice habang si Alena naman ay nakaramdam ng bahagyang pagka-ilang dahil na rin sa kanyang naging tugon. "A-Ang ibig kong sabihin ay hindi nakadepende sa akin o sa kung sino man ang kakayahan o kahandaan mong magkaroon ng sarili mong pamilya. Nakadepende ito sa iyong desisyon at sa desisyon ng magiging katuwang mo sa pagbuo nito," dagdag ni Alena sabay iwas ng tingin.

"Kaya nga kita tinatanong," mahinang bulong ni Vice at napatingin sa mga bata.

"May sinasabi ka ba?" tanong ni Alena dahilan para agad na matauhan si Vice at mabilis na napailing. Hindi alam ni Vice kung bakit niya biglang nasabi iyon kaya agad siyang nakaramdam ng pagka-ilang. "W-Wala, kamahalan! Wala naman akong sinabi."

Sandali naman siyang kinilatis ni Alena at nagsalita nalang muli. "At isa pa, buong buhay ko, wala naman akong kinilalang ibang pamilya maliban sa aking ina at mga kapatid," dagdag niya dahilan para mapatitig lang sa kanya ang kanyang katabi. Hindi kasi inaasahan ni Vice na magkukuwento ang sang'gre tungkol sa kanyang personal na buhay. "Maaring alam ko ang konsepto ng pamilya para sa inyong mga tagalupa ngunit minsan ay hindi ko rin ito lubos na maunawaan. Sa loob ng ilang daang taon, at dahil sa kanya-kanya naming tungkulin na dapat gampanan, kaming magkakapatid ay namuhay lamang ng mag-isa. At dahil dito, kung iisipin nating mabuti, labis na magkaiba ang ating pananaw tungkol sa konsepto ng pamilya, kaya bilang sang'gre ay hindi ko masasagot ang iyong katanungan."