Ang Mahiwagang Puso

Kabanata 3

"Ene be, mey kiliti ako diyan eh," kinikilig na giit ni Vice habang nakapikit. Bigla namang siyang naalimpungatan nang tumama ang nakakasilaw na sinag ng araw sa kanyang mukha.

Dali-dali siyang bumangon at nang iminulat niya ang kanyang mga mata, ay gulat niyang napagtantong isang pusang gala pala ang dahilan ng kanyang kilig at kiliti. Nanaginip kasi ito tungkol sa boylet na nakasama niya noong isang gabi.

Mabilis niyang pinunasan ang kanyang mukha na puno na ng laway ng pusa. Maya maya pa ay napakurap siya ng ilang beses nang makita kung nasaan siya ngayon.

Buong gabi palang siyang nakahundasay sa walang katao-taong lugar kung saan siya nahimatay kagabi.

"Isa kang lapastangan! Ibalik mo sakin ang brilyante!" matapang na tugon ng dalaga habang nanlilisik ang mga matang nakatingin kay Vice. Bakas sa mukha nito na kaya niyang tapusin ang buhay ng huli.

Agad namang itinaas ni Vice ang kanyang kamay sa ere at pilit na nagpapaliwanag ngunit mas lalong nanlisik ang mga mata ng dalaga at unti-unti itong naging kulay berde.

Napalingon siya sa magnanakaw at mas lalo siyang nagulat nang wala na ito roon dahil mabilis na pala itong nakatakas. "S-Sandali lang, M-magpapaliwanag ako —"

"Ibalik mo sakin ang brilyanteng ninakaw mo, kung hindi ay papatayin kita!" seryosong giit ng dalaga habang sinisindak si Vice gamit ang kanyang matalim na tingin. Napalunok naman ang huli dahil sa matinding takot at kaba.

Hindi siya makapaniwala na nasundan at natagpuan siya ng nilalang na nakita niya noong isang gabi.

"Pashnea! Magsalita ka! Nasaan ang brilyante ng tubig?!" galit na giit ni Alena at akmang hahampasin na si Vice.

Ngunit dahil sa pagod, matinding nerbyos at sugat na natamo kanina ay bigla nalang itong nawalan ng malay. 

Agad na napahawak si Vice sa kanyang tagiliran at laking gulat niya nang mapagtantong wala na siyang sugat o kahit bakas ng saksak, maliban nalang sa butas niyang pantaas.

Napalingon siya sa paligid at nakahinga siya nang maluwag dahil wala ring bakas ng kakaibang nilalang na nakita niya kagabi.

Kukunin niya na sana ang kanyang phone upang tawagan si Anne pero naalala niyang ninakaw nga pala ito. Napasabunot nalang siya ng buhok dahil hindi niya alam kung paano siya makakauwi.

"Wala ka ng choice kung hindi ang mag-walkathon, bakla," reklamo niya at tumayo na mula sa pagkaupo sa lupa. Akmang maglalakad na siya nang bigla siyang napahinto dahil may nagsalita.

"Nasaan ang brilyante?" kalmado ngunit nakakakilabot na giit ng tao mula sa kanyang likuran. Bigla namang tumindig ang balahibo ni Vice dahil sa lamig na dulot ng boses nito.

Hindi na lumingon ang huli dahil alam na niya kung sino ang taong nagsalita. Tatakbo na sana siya upang takasan ito nang bigla siyang hinagisan ng tabla ng kahoy mula likod. Agad na sumubsob ang mukha ni Vice sa lupa at napasigaw ito dahil sa sakit.

Walang kahirap-hirap siyang pinatayo ni Alena habang hawak ang leeg nito. Naiyak naman sa takot si Vice dahil nasasakal na siya.

"Nasaan ang brilyanteng kinuha mo sakin, tagalupa?!" sigaw ni Alena at hinagis si Vice dahilan upang tumilapon siya sa mga nagkukumpulang basurang nasa gilid.

Umaga na pero wala talagang katao-tao sa lugar na'yon. Dahan-dahang lumapit si Alena kay Vice na ngayo'y nanginginig na sa sobrang takot at pangamba.

Sinubukan naman ng huli na gumapang palayo ngunit agad siyang naabutan ng tadyak ni Alena. Hinawakan niya si Vice sa braso at walang kahirap hirap namang hinagis sa isa na namang bundok ng basura.