Ang Mahiwagang Puso

Kabanata 29

Malalim na ang gabi ngunit maliwanag ang buwan na naghahari ngayon sa kalangitan. Nakapikit at nakasandal si Alena sa balikat ni Vice habang nakaupo sila sa buhangin at nakaharap sa karagatan. "Tignan mo, mukhang sinasamahan talaga tayo ng mga stars ngayong gabi," malambing na sambit ni Vice at niyakap si Alena na nakasandal sa kanyang mga bisig.

Napamulat naman ang sang'gre at napangiti sa kanyang natunghayan ngunit mas lalo siyang napangiti nang makita ang pagka-aliw ni Vice sa kalangitan, "Kung hindi ako nagkakamali, ganito rin karami ang mga bituin noong gabing una tayong nagkita. Maaring hindi ganoon kaganda ang alaalang iyon ngunit nagpapasalamat pa rin ako dahil kung hindi iyon nangyari, maaring hindi rin tayo nagkakilala."

Marami na ang nangyari simula noong gabing una silang nagkita. Pareho hindi akalain ni Alena at Vice na sa isang pagsasama na puno ng pagmamahal at saya ang kahahatungan ng kanilang relasyon.

Agad namang napangiti si Vice at hinawakan niya ang kamay ni Alena, "Tara, ga. Ligo tayo?" suhestiyon niya ngunit agad na napailing ang huli.

"Mas makakabuti sayo kung magpahinga ka na lang muna. Ayaw kong magkasakit kang muli," giit ni Alena ngunit mas lalong napangiti si Vice sa kanya.

"Ito naman. Okay na ako, no! Tignan mo," giit ni Vice at nilapat ang palad ni Alena sa kanyang noo na hindi na ganoon kainit katulad kaninang umaga. "At isa pa gustong-gusto ko na ring maligo kanina pa. Kaya tara na," tawa ni Vice sabay hawak ng mahigpit sa kamay ni Alena at tumakbo sila patungo sa tubig.

Naunang sumisid si Alena sa kailaliman ng dagat.
Habang naiwan naman sa ibabaw si Vice at napatingala lang sa buwan. Pinagmasdan niya ito ng mabuti. Kakaiba ang liwanag ng buwan ngayong gabi kaya hindi ganoon kadilim ang paligid. Makikita rin ang magandang repleksiyon nito sa tubig.

Ilang sandaling nanatili si Vice sa ibabaw hanggang sa mapansin niyang hindi pa umaahon si Alena. Bigla siyang kinabahan na baka may nangyari ng masama sa sang'gre katulad nang dumiretso ito sa dagat pagkatapos nitong mahulog sa bangin.

"A-Alena?" paulit-ulit niyang pagtawag rito at napalunok siya dahil sa kaba. Agad niyang ipinikit ng mariin ang kanyang mga mata at tinawag ang kanyang minamahal gamit ang kanyang isipan.

Akmang susundan niya na sana ito sa ilalim ng tubig nang maramdaman niya ang pagyakap ni Alena sa kanya. Nang iminulat ni Vice ang kanyang mga mata ay agad niyang nakita ang pag-aalala ng sang'gre.

"B-Bakit ka lumuluha?" nagtatakang tanong nito at marahang pinunasan ang pisngi ni Vice. "M-May problema b—" hindi na natapos ni Alena ang kanyang sasabihin dahil biglang hinawakan ni Vice ang kanyang mukha at agad siya nitong hinalikan sa labi.

Mabagal at masuyo ang halik na iyon na nagdala ng kakaibang init at kuryente sa buong katawan ni Alena. Sa bawat galaw ng mga labi nila ay may kasamang pagpisil sa katawan ng bawat isa. Hindi niya inaasahang mararanasan niya ang ganoong sensasyon dulot ng paghalik ni Vice.

Nang imulat ni Alena ang kaniyang mga mata ay bumungad sa kanya ang nakangiting si Vice. Hanggang ngayon ay hindi siya makapaniwala na nasa harapan na niya ang hiniling niya noong walang kapantay na pag-ibig.

"Sa tuwing mawawala ka sa paningin ko. Pipikit ko lang ang mga mata ko at pagmulat ko, alam kong makikita na kita ulit," ngiti ni Vice at muling ginawaran ng mainit at masuyong halik si Alena.

Magkalipas ang ilang minuto sa dagat ay sabay silang naglakad patungo sa maliit na kubo. Wala ng ilaw ang kubong katabi nila kung nasaan natutulog sina Anne at Vhong, pati na rin ang iba pang mga bahay na tinitirhan ng mga tao doon sa isla. Akmang bubuksan na sana ni Alena ang pinto nang hawakan ni Vice ang kanyang kamay. Walang salitang lumabas sa kanilang mga bibig at tanging mga mata lamang nila ang nangungusap. Kasabay ng dahan-dahang pag-ihip ng hangin na dumampi sa kanilang balat ay ang pagdampi muli ng kanilang mga labi.