I'm Inlove With My Maid's Daughter | Gentle Girls #1

Chapter 32

-

Nakayakap parin si Zackelthon sa akin. He don't want to let go. He really wanted to hugged me because he missed it. The cold fresh air touching our skin. Nakaramdam parin ako ng lamig kahit yakap na nya ako. When he noticed that I am shivering a little, he looked at me intently.

"Let's go inside." his husky voice made me bit my lower lip.

I just nod to him. I still can't believe it that it's happening. I mean, me and Zackelthon silently walking in the hallways while holding my hand. Binitawan nya lang ako ng nasa harap na kami ng hotel room.

Pagkapasok ko ay agad akong pumasok sa aking kwarto. Naabutan ko pa si Christian at Sofia na nag-usap. I guess they are just fine, nakikita ko naman na kaswal lang silang mag-usap dalawa and my secretary's face remain stoic. I layed on my bed and covered my body with comfort. I immediately dozed to sleep.

The morning came. We are eating breakfast on the kitchen table. Sa sobrang tahimik ay nadidinig namin ang tunog ng air-conditioning. Nakatingin lang ako sa pagkain ko. I am just wearing a bathrobe. Mamaya kasi ay may pupuntang make-up artist to do their job kaya bathrobe lang pinasuot sa amin ngayon. I glanced at Zackelthon's direction who's staring at me already. He then winked at me when he catches my gaze. I then heard my secretary choked so I immediately looked at her who is now staring at me suspiciously.

"May lumpia kaya ngayon?" biglaang tanong ni Christian.

Lahat kami ay napatingin kay Christian. Pati si Sofia ay nalipat ang tingin sa kanya.

"Kumakain tayo ngayon tapos lumpia ang nasa isip mo?" tanong ko.

"Come on. 'Wag nyong sabihin na walang lumpia ngayon?"

"Kasal ang pinunta namin dito." malamig na sabi ni Sofia.

Napakunot naman ang noo ni Christian.

"Pagkatapos ng ceremony alangan namang walang kainan?"

"Meron."

"See? Dapat may lumpia. Ang yaman ng pamilya ni Krisha at Steven. Simpleng pagkain lang... Wala?"

"Kasal naman talaga ang impinonta namin dito baka ikaw pagkain lang?" nakataas pa ang isang kilay ni Sofia habang nakaturo kay Christian ang tinidor nya.

"Tss... Kung tayo ay ikakasal, Sofia. Libo-libong lumpia ang ipapahanda ko!" nakangising sabi nya.

"Sino namang may sabi na ikakasal ako sa'yo?" Nakataas ang isang kilay na sabi naman ni Sofia.

Napangiti nalang ako dahil naaalala ko si Krisha at Steven. Hindi na talaga ako magtataka kung sila ang magkatuluyan.

"Kay Ysha nalang ako magpapakasal eh kaso ayaw ko. Baka masapak pa ako ng kapatid ko, huwag nalang." he even shrugged and sipped his coffee.

I glanced at Zackelthon who's silently staring at me. Parang walang pakialam sa usapan. Parang ako lang ang tao na nakikita nya. He bit his lower lip kaya napatingin ako d'on. Napatuwid ako ng upo dahil napansin kong nakatitig na pala ako ng matagal.

"My brother really loves you, Ysha. Lahat naman siguro ay magkakagusto sa'yo. You're a sweet girl. You're voice is so... Calm and gentle kahit galit ay kalmado parin ang boses." natatawang sabi ni Christian.

"H-hindi naman." nahihiyang sabi ko.

"Sus kahit ako ay gugustuhin ka eh kaso mas gusto ko iyong secretary mo." he even chuckled.

Matapos naming kumain. Someone knocked the door and it was the make-up artist. Dala-dala din nila ang mga damit namin. Si Zackelthon at Steven naman ay nagbibihis na, kami lang talagang nga babae ang kailangan pang ayusan. They applied a light make-up on my face iyong bagay lang sa damit ko. Pagkatapos ay nag bihis na ako. We only have an hour to prepare.