Epilogue part 2

4.9K 123 12
                                    

*

I am staring blankly in my room, as if I'm in the outer space. I wiped my tears as it flows on my cheeks. It's like a river falling that even wiping and closing my eyes can't stop it.

I covered my face as I cried so hard. Fuck! I am so wounded. I am so broken. I can't breath with my sobs. Shit!

"Son please. Eat your lunch." my mom.

She was knocking on my door everytime. Halos hindi ako makatulog kagabi dahil sa iyak. I even skip my breakfast at hindi ko din namalayan ang oras.

"Iiwan ko lang dito ang pagkain mo. Please, eat. I'm sure Euryshalein want you to do the same."

Eurysha...

Panibahong luha. Panibagong hikbi na naman. Eurysha will get mad if I skip my meals. I should eat and stop crying like a baby.

I was about to stand up but my sight just spin around, kaya agad akong umupo pabalik ng kama. My heart is so heavy that my body can't even lift it. Puso ko lang naman ang nadurog pero hindi ko inaakalang pati ang katawan ay 'di kinaya ang sakit na dinadala ko.

How I wish I can heal my broken heart. How I wish I can put a glue to fixed the broken pieces. How I wish, she didn't said it. How I wish, she stayed.

Tumayo ako nang bumuti ang paningin ko. Agad akong pumasok sa banyo para maligo at nagbabasakaling mahimasmasan ako sa sakit na nararamdaman pero nagkamali ako. Kasabay ng pag'agos nang tubig galing sa shower... hindi ko mapigilang mapapikit at umiyak. So this is the broken people feels like. Hindi ko inaakalang maging isa ako sa kanila.

Pagkatapos kong maligo at magbihis, lumabas ako at nakita ang pagkain na nakalagay sa cart. Hindi ko iyon ginalaw at agad na dumiretso sa labas kung saan ako iniwan.

Tulala at nakatayo lang ako na para bang may hinihintay na bumalik. Naalala ko naman ang nangyari kagabi. It's supposed to be a happy birthday, it's supposed to be my happiest birthday as I imagined myself kneeling infront of her to marry me... but I kneel to beg for her to stay with me.

I cried again as I imagine her face. It was glued in my mind and it's hard to take it off. Her smile. Her face. Her lips. Everything about her is what I see.

Napaupo ulit ako dahil sa nanginginig kong tuhod.

"May kulang ba ako?" I murmured as I cried so hard.

May naramdaman akong naglakad palapit sa akin at agad akong tinatahan.

"Hush now, Son. Please be strong. Alam kong kaya mong lumaban." Si mommy, para akong bumalik sa pagkabata na umiiyak habang yakap ang ina.

"Is there something wrong with me?" I asked her.

"None, Son."

"Then why did she left?"

"Maybe this isn't the right time for the both of you."

"Have you ever tried being so broken, mom?"

"Of course. Everyone is dealing with heartbreaks... pero kinakaya para bumangon at sumubok ulit."

Sumubok.

Habang yakap ang ina ay may nakita akong parang itim sa gilid ng daan. Kumunot ang noo ko at agad na kumalas ng yakap sa ina para tignan iyon.

"What is it, son?" mom asked but I did not answer her.

I pick it up and immediately recognized that it's Eurysha's phone! The screen is broken but I can still see it.

Buti walang password at agad kong binuksan iyon. The wallpaper is me. Nakatalikod ako sa kanya habang hawak ang kamay niya. Agad kong inopen ang contacts at nakita ang contact number ng taong pwede kong tawagan.

I'm Inlove With My Maid's Daughter | Gentle Girls #1Where stories live. Discover now