I'm Inlove With My Maid's Daughter | Gentle Girls #1

Chapter 22

-

Not again...

Kaya pala kinakabahan ako dahil ito ang pag-uusapan namin. Krisha and Steven is just glaring at us. Nakatalikod sa kanila si Chairman kaya hindi nya alam na nakatingin lang ang dalawang kaibigan ko sa amin.

"Break up with my grandson immediately."

Nakayuko lang ako at walang sinasabi. Wala akong lakas para magsalita.

"You are not for him. You're just poor! You can't be with him." alam kong galit na sya pero hindi nya magawang sumigaw dahil na sa restaurant kami. "Ang mayaman ay para sa mayaman lamang!"dagdag nya.

Napaiyak na ako. Ang sakit. Hindi ko kinaya na ibang tao ang nagsasabi na hindi kami puwede sa isa't isa.

"D'yan po ba nasusukat ang p-pagmamahal?" hindi ko na mapigilan ang magsalita.

"Angelina loves my grandson and Zackelthon loves her too."

Naiinis ako, oo. Naiinis ako. Hindi ako marunong magalit pero bakit parang ganito ang nararamdaman ko.

"If your grandson loved Angelina then why is Zackelthon declined your offer to marry her?" hindi ko alam kung saan galing ang lakas na loob ko na sabihin ang mga salita na iyon.

Chairman wanted to get rid of me for his grandson. And I hate that. If I am rich will he accept me? Or still not because he wants Angelina for his grandson?

"Because you are flirting with him, that's why!"

Nagulat ako sa sinabi nya. Napakalakas ng tibok ng puso ko. I did nor flirt on Zackelthon. I only have feelings for him and I love him. He do, too.

"I didn't flirt your grandson! He loves me and I do loved him too!"

"Ang kapal ng mukha mo! You are a bitch, flirt and a whore!"

"Mas makapal ang mukha mo dahil hindi mo alam kong ano ang tunay kong nararamdaman. I pity you for being mata pobre!"

"Pity me go on, it's true afterall. That you are just poor, a trash."

Galit ako pero hindi ko magawang sumigaw. Sobrang lakas ng paghinga ko. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito.

This heavy breathing, I can feel my eyes are now bloodshot, my gritting teeth is telling me that I am mad with this old man in front of me.

I was about to say something pero naputol dahil sa sinabi nya.

"Zackelthon lose everything if he will continue to be with you. He will suffer." He smirked.

Naiiyak ako, oo. Wala akong magawa. Nasasaktan ako. Nasasaktan ako tuwing iniisip ko lahat na pinaghirapan nya na mawawala dahil lang sa akin—sa katulad ko.

"On his birthday. I will introduced Angelina as Zackelthon's beloved fiancé."

Bumuhos na ang luha ko. Hindi na mapigilan. Pinipiga ang puso ko dahil sa sakit.

"If you will not leave him today, he will suffer so bad." sabi nya sabay tayo.

Nagulat ako sa sinabi ni Chairman. Ngayon? I can't do it today, not now. I am not ready. Kailangan kong pumunta sa kaarawan ni Zackelthon. Sobra ang kaba ko. Hinawakan ko ang siko ni Chairman pero tinakwil nya lang ako. Hinawakan ko ulit sya.

"P-please Chairman, don't do that to h-him." I am crying so bad. 'Wag ngayon. Ngayon lang ako nagmakaawa ng ganito.

I can feel the stares around us. They are also curious what's happening in here but I don't care. I need to beg.