Breaking the Stoneheart (La Tierra de Conde Series #2)

Chapter 5

Chapter 5
Kiss

Kinaumagahan, bumalik ulit ako sa gubat. Baka sakaling matagpuan ko na ang hinahanap ko. Kahit alam kong magagalit ang may-ari, sa tuwing pumupunta ako dito,para akong nahi-hipnotismo sa ganda ng tanawin. Naakit ako na maligo ng paulit-ulit.

Hindi ko naman magawang maligo sa dagat dahil maraming tao, dito, mag-isa lang ako.

Nauubos ang oras ko sa paghahanap ng bagay na alam ko naman na hindi ko na mahahanap. So, I decided to take a dip. Wala namang tao so I'll violate the rule once again. They say that I'm a trouble maker, but I'm not just that, I'm also a rule breaker. And no one can stop me from whatever I want to do.

Hapon na ako ng natapos sa paliligo at napagpasyahan ko pang maglakad-lakad. Boring sa bahay at alam kong wala pa doon si Nanay.

Hindi ko namalayang nakalayo na ako at hindi ko alam kung nasaan na ako ngayon. Nakakita ako ng Resto bar. "Conde Victoria Restobar" ang nakalagay sa itaas ng entrance. Nakarinig pa ako ng isang malamig na boses. Boses ng isang babaeng kumakanta sa loob. Hindi na ako nag-abala pang pumasok at nagpatuloy nalang ako sa paglalakad.

Stars conquered the sky. Malamig ang simoy ng hangin at buti nalang palagi akong may dalang jacket sa tuwing aalis sa gabi. Hindi naman ako pwedeng malamigan, mahirap na. I don't bring my inhaler everytime na lalabas ako.

"Kung sinu-swerte ka nga naman,may magandang dilag pa na napadpad dito." Hinarangan ako ng isang grupo ng kalalakihan. Lalagpasan ko sana pero humarang ulit sila.

"Alam mo bang nasa teritoryo kita? At hindi ka pwedeng umalis nalang basta." Sabi ng isang matangkad na lalaki sa gitna. Lider ata nila.

"Tabi." Malamig na utos ko sa kanila.

"Naks naman! Ang ganda na, ang tapang pa!" Sabay tawa nila. May nakakatawa ba?mas nakakatawa ang mga mukha nila.

Tinaasan ko sila ng kilay at humakbang palapit sa kanila. Akala nila, natatakot ako? Natatakot is understatement!

Ayaw ko ng gulo at pinipilit ko naman ang sarili ko na umiwas kung maaari, pero bakit hindi ako tinatantanan? Pinanganak na ata akong lapitin sa kapahamakan at hindi ko na ito maiiwasan.

"Marunong ka bang maglaro ng bilyar?"

"Isang laro lang, Miss. At kapag nanalo ka, malaya kang makakaalis."

"'Yon ay kung mananalo ka." Sinabayan pa nila ito ng mala-demonyong tawa.

Bilyar ba kamo? Hinablot ko ang taco na iwinawagayway ng lider nila sa harapan ko at pumasok sa loob ng bilyaran. May mga taong naglalaro at nagkakatuwaan pero natigil sila ng pumasok ako kasama ang mga lalaki sa likod.

"Mukhang may laban!" Pinalibutan na kami ng mga tao at manonood pa ata.

Naglabas ako ng isang libo at nilapag iyon sa harap. Walang ganang umupo muna ako sa high-chair sa gilid at pinagmasdan ang lider nila. Nagbukas ako ng bubblegum at kinain iyon.

"Mukhang hinahamon ka boss ah?"

"Go babe! Kaya mo 'yan. Isang hamak na babae lang 'yan eh." Malambing na sabi ng isang babaeng maikli ang suot na short at sando. Naghalikan muna sila sa harapan namin. Naghiyawan ang mga tao. What a scene!

Naglapag din sila ng pera at pumuwesto na ako.

"Ako si Michael. Ikaw?" Nagawa pang magkakilala ng isang ito ah? Tinitigan ko lang ang kamay niya sa ere.

"Let's start." Sa halip na sabi ko at in-snob siya. Humalakhak muna siya bago kinuha ang sariling taco.

Mabilis nagsimula ang laban. Nauna siyang tumira at agad naipasok ang unang tatlong bola. May mga pumalakpak sa kanya at naghiyawan ulit. His girlfriend even kissed him once again.