Labyrinth Lies (ACCUSE SERIES #1)

Chapter 5

Chapter 5: Familiar

"Lorie, sasama ka? Samgyup tayo!" Aya ni Kris. Ngumiti lang ako at umiling.

"Next time na lang. May pupuntahan pa 'ko eh."

Tumayo ako sa upuan ko at kinuha ang bag ko. Lumingkis sa 'kin si Mara.

"E, lagi ka nalang busy. Come on ngayon na lang ulit tayo makakauwi ng maaga aga eh," may tampong sabi niya. Ngumuso siya kaya napatawa ako.

"San ba ang pupuntahan mo? Baka naman pwede ka namin na hintayin." pamimilit pa ni Kris.

"Sa boyfriend ko. Birthday niya ngayon." Ngumiti ako. Nanlaki ang mata nila pareho at nag titigan. Tumingin sila sa 'kin.

"May boyfriend ka?!" They exclaimed. Lumawak ang ngiti ko at tumango.

"Gusto niyo siyang makilala? Pwede naman saglit lang rin ako sa kaniya ibibigay ko lang ang regalo ko."

Sabay naman silang tumango kaya napailing na lang ako.

"Tara na." Sabay sabay kaming pumasok sa elevator para bumaba sa parking area.

Pumasok kami sa kaniya kaniya naming sasakyan at nauna akong nag maneho. Sumunod sila sa 'kin.

Huminto ako sa parking space at bumababa. Lumapit sila sa 'kin at nagtataka akong tinapunan ng tingin.

"Tara na, pakikila ko siya sa inyo." Dumeretso kami sa isang nitso kung saan nakalagay ang lapida ni Chase.

"Guys... He's my boyfriend, Chase."Gulat silang tumingin sa 'kin at sa lapida.

"We... didn't... know..." Kris whispered. I smiled at them.

"He died 2 years ago in a accident." I smiled bitterly.

Yeah... 2 years. Maraming nagbago sa loob ng dalawang taon. After i graduated with high honor in college. I resign as manager sa resto and nag apply sa ZRV company. I work hard, I always keep myself busy para hindi ko masyado maiisip ang pag kawala ni Chase bcause of hard working i finally have my own car and house, ako na 'rin ang nag papa aral sa mga kapatid ko na ngayon ay nasa senior high na.

"Accident? Kung ayos lang pwedeng malaman?" Mara asked.

"2 years ago. May isang sports car ang bumangga sa isang mercedes at nadamay ang mga kasunod nun at sa kasamaang palad. Si Chase ang napuruhan at isa sa mga namatay nung araw na 'yon."

"Nahuli ba yung driver? Natrace ba ang may ari?" Si Mara. Umiling ako.

"No. Yung huling police na nakausap na 'min ay mukhang na bayaran na kaya ayun. Wala rin nangyari. Hanggang ngayon nag hahanap pa 'rin kami."

Nilabas ko ang kandila at sa bag ko at bulalak pati na 'rin ang paborito niyang kaldereta.

"Happy birthday hon. This actually should be our anniversary too but..." Mapait akong ngumiti.

"I'm sorry..." I bit my lip.

Ilang minuto kaming tahimik at hinhintay maubos ang kandila. Tumayo ako at lumapit sa kanila.

"I gotta go hon. Bibista ako ulit."

Bumalik na kami sa parking area.

"You didn't tell us about this, Lorie. I thought we're friends," nag tatampong sabi ni Mara staka ngumuso.

"I'm sorry. Hindi pa kasi ako ready that time at masyado pang busy so... I hope you understand, guys."

Ngumuso si Mara at lumapit sa 'kin. Niyakap ako nito ng mahigpit. Lumapit rin si Kris at yumakap sa 'kin.