25 | i am being punished

5.1K 602 624
                                    

bölümü silmek zorunda kaldım çünkü baya saçma bir hata yapmışım son anda fark ettim çok uzatmadan dikkatli okumanızı tavsiye ediyorum, iyi okumalar :)

-

gece yarısı olmuştu ama ben hâlâ uyuyamıyordum bu sebeple karavandan kendimi atmış ve önündeki sandalyeye kendimi bırakmıştım. Elimde ise hâlâ içki şişesi ve onunla olan fotoğrafım vardı.

ağlamaktan gözlerimin kızardığını biliyordum ama kendimi ağlayarak rahatlatabiliyordum. Gözüm zerre uyku girmiyordu artık uykunun bile nasıl bir his olduğunu unutacak hâldeydim

içkiyi biraz daha yudumladıktan sonra yavaşça yere bırakıp telefonumu aldım daha sonra bugünki konuşmam için bir şarkı seçtim, 'lost on you'

şarkıyı oynattıktan sonra elimdeki fotoğrafı iyice incelemeye başladım.

bir yandan sırıtıyor bir yandan ise gözyaşlarımın aktığını hissedebiliyordum, "beni özlüyor musun? olduğun yerde gerçekten mutlu musun hyunjin?"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

bir yandan sırıtıyor bir yandan ise gözyaşlarımın aktığını hissedebiliyordum, "beni özlüyor musun? olduğun yerde gerçekten mutlu musun hyunjin?"

her zaman olduğu gibi kendi kendime fotoğrafa bakarak konuşmaya başlamıştım, "eğer mutluysan...neden? neden tek üzülen taraf ben oldum? bana neden böyle davrandın? bana ihtiyacın olduğunu, beni sevdiğini söylemiştin...neden o gece yanıma gelmedin?"

titrek bir nefes bıraktım, "senden nefret etmeyi deniyorum her gece, her an ama kalbim bunu yapmakta o kadar zorlanıyor ki...hissedebiliyor musun?"

"bana 'seni her şeyden koruyacağım' demiştin...neden beni kendinden korumadınki? bana neden en büyük kazıkları her defasında sen attın?"

her defasında neden diye sorsam da sorularım her gece olduğu gibi bir fotoğraf karşısında cevapsız kalmaya devam ediyordu.

bıraktığım içkiyi alıp tekrar diktim ve bu sefer bittiğinde köşede duran küçük çöp kovasının içine bıraktım.

fotoğrafa tekrar bakınmaya devam ettim, "kız arkadaşın benden daha güzel mi? umarım seni üzmüyordur."

konuşurken gözyaşlarım ısrarla akmaya devam ediyordu. Sesim bile titriyordu artık ve bu duruma alışmak berbat bir şeydi.

 Sesim bile titriyordu artık ve bu duruma alışmak berbat bir şeydi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Childhood Friends | hyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin