Childhood Friends | hyunin

43 | i always love hyunjin.

hyunjine karşı -ficte- biraz nefret oluştuğu için bölümün bir kısmı tamamen onun hislerinden oluşuyor. Ve bölüm sonu açıklamalarını okumayı unutmayın birkaç şeyden bahsettim

esquenn ve hyun_jinly'nin ficlerine de göz atabilirsiniz <33
—

h y u n j i n

evde istemesemde jeongini yalnız bırakmıştım. İkimizin de yalnız kalıp düşünmesine fazlasıyla ihtiyacımız vardı. Artık yaşananlar o kadar ağır gelmeye başlamıştı ki daha fazla dayanabilecek gibi hissedemiyordum. Eğer bir süre daha orda kalsaydım sonuçların iyi olmayacağını tahmin edebiliyordum ve jeongini üzmek istemiyordum. Onu bu zamana kadar istemeyerekte olsa yeterince üzdüğümün farkındaydım.

jeongine değer veriyordum. Onu herkesten, her şeyden korumak istiyordum. Özellikle de kendimden korumak istiyordum ama bu son isteğimi bir türlü gerçekleştiremiyordum.

aslında her şey biz küçükken başlamıştı. Jeongin ilk yeji'nin arkadaşıydı. Yeji evde sürekli annemin peşinde dolanır jeonginden bahsederdi. O zamanlar onu görmemiştim sadece adını biliyor, yaptıklarını dinlemekle yetiniyordum. Yeji her dakika ondan bahsettiği için bir süre sonra "anne, biliyor musun jeongin tilkiye benziyor." diye sürekli anlattığı çocuğu eve davet etmişlerdi.

jeongin'i ilk gördüğümde bize akşam yemeğine gelmişti. Onu gördüğüm ilk anı hiç unutmuyordum. Mavi mavi giyinmiş etrafa meraklı ve güzel bakışlarını atmıştı. Kapıdan içeri girdiği gibi yeji onun elini tutmuş annemle tanıştırmıştı. Babam o gün bize katılamayacağı için yeji jeongine onu tekrar davet edeceğini böylece 2.kez evde vakit geçirebileceklerini söylemişti.

sıra bana geldiğinde asıl her şey burda başlıyordu. Bana o kadar içtenlikle gülümsemişti ki başta gerçekten afallamıştım, tutulmuş gibiydim ama daha sonra yeji bu anı bozmuş ve jeongini odasına götürmüştü.

işte o zamandan sonra işlerin rengi değişti. Biz yavaş yavaş büyümeye başladık. Ben zamanla yeji ve jeongini kıskanmaya başlamıştım. Aralarındaki şey çok farklı gibiydi. Birbirlerine farklı duygular beslediklerini düşünmeden edemiyordum. Bir yandan kendimi durdurmayı deniyordum fakat asla başarılı olamıyordum. Gözüm sürekli o ikisinin üzerinde oluyordu ki bir süre sonra yeji bu durumu anlamıştı.

işte jeonginle yakınlaşmamızın önemli bir anıydı. Film izlediğimiz vakit onunla yalnız kaldığımda neredeyse onunla sarılmış bir şekilde izlemiştim ve ikimiz de bunu belli etmesekte gayet iyi keyif almıştık. Erkeklerden hoşlandığını öğrendiğimde ona daha yakın olmuştum. Sürekli beraber bir şey yapıyorduk, vakit geçiriyor eğleniyorduk.

zamanla sürekli onunla olmak istediğimi fark etmiştim. İşin ciddiyeti artmaya başlıyordu ve aramızdaki çekim inanılmazdı fakat her şeyin darma duman olduğu anlar vardır ki bu anlar kesinlikle kaçınılmazdır.

doğum günümden birkaç gün önce yaşananlar gibi.

17 yaşıma adım atacağım için heyecanlıyken tek düşündüğüm jeonginle beraber nasıl vakit geçireceğimdi. Belki birbirimize açılırdık veya bana güzel bir doğum günü yaşatır diye düşünüyordum her zaman.

ama işler düşündüğüm gibi gitmedi

doğum günümden sadece birkaç gün önce jeongin'in bizim evde olduğunu öğrenmiştim. Bu sebeple ilk işim hızlıca eve gitmek olmuştu ama başıma gelecekleri bilmiyordum. Eve geldiğimde aceleyle odama giderken yejinin odasının kapısını hafif aralık görmüştüm. Felix ve jeongin'in seslerini duyunca istemsizce duraksamıştım. O gün jeongin'in söylediği şey asla aklımdan çıkmıyordu. "hyunjin bana göre değil."