Herkese merhaba ♥️
Bölümü daha erken bitirmiştim fakat silindiği için yazmam zaman aldı. Uzun lafın kısası keyifli okumalar dilerim ❤️❤️
Kolundaki sargı ile konağa geldiklerinde Kenan sürekli söylenmiş durmuştu. Etrafına toplananlara durumdan bahsettikten sonra Hira’nın odasına girdi. Küçük kızı yatağında mışıl mışıl uyuyordu. Sarı saçlarını okşayıp yanağından öptü.
“İyi geceler kızım.”
Diyerek ayaklanıp sessizce odadan çıktı. Kolu tekrar sızlarken kendi odasına doğru yürüdü.
İçeriye girdiğinde Kenan tişörtünü giyiyordu. Dolaptan kıyafetini alan Güneş ona engel olan kocasına ses etmedi. Üzerini değiştiren adama hayran hayran bakarken bunu saklamadı.
“Çok sinirliyim sana Güneş.”
Derin bir nefes alırken bunu zaten uyandığından beri Kenan’ın söylenmesiyle anlamıştı.
“Ben bir şey yapmadım ki.”
“Yapmadın mı! Tamam anlıyorum Hira’yı sevdiğini, annesi olmak istediğini ama karnında bir can daha var farkında mısın?”
Sözler onu kırarken bir yandan da sinir etmişti. Güneş’in en hassas noktası kızıydı. Kenan’dan uzaklaşırken dolan gözlerini gizlemedi.
“Annesi olmak mı... Hira zaten benim kızım, canım. Sakın bir daha bana annesi olmadığımı ima etme... Kabul etsen de etmesen de Hira benim kızım! Duydun mu...”
“Güneş biraz sakin olur musun?”
“Sakin falan olamam! Karşıma geçmişsin ilk tanıdığım adam gibi ‘Hira senin kızın değil.’ diyorsun... Karnımdaki canı emin ol senden daha çok düşünüyorum! Sakın benim anneliğimi sorgulama.”
Yanaklarından çenesine süzülen yaşları umursamadan kocasına kırgın sözlerini duyurdu. Yatağın içine girdiği gibi gözlerini kırgınlıkla yumdu. Yatağa oturan adamın elini saçında hissedince dudaklarını ısırdı.
“Yanlış anladın güzelim. Niyetim seni üzmek, anneliğini kesinlikle sorgulamak değildi. Çok korktum bir anda gözlerimin önünde bayıldın. Biraz olsun kendini de düşün istiyorum.”
Gözlerini açıp yattığı yerden doğruldu. Sargılı kolunu tutarken acıyla yüzünü buruşturdu ama bu acı gelip geçiciydi ya duydukları?
“Ne sanıyorsun birisini çok sevip diğerini sevmeyeceğimi mi? Çocuklarımdan vazgeçmem anlıyor musun... Hira benim canım. Karnımdaki çocukta benim canım... Kolum neden bu hale geldi biliyor musun? Bebeğimize zarar gelmesin diye oldu ama sen bana kızıyorsun, anneliğimi sorguluyorsun... yapma Kenan.”
Hıçkırıklarını daha fazla tutamamış ve yataktan çıkmıştı. Kapıya ulaşamadan önünde duran Kenan ona sarılınca Güneş gözlerini kapattı. Zaten en büyük korkusu kızına iyi bir anne olamamaktı. Dışarıdan da mı böyle gözüküyordu? Kızını bu kadar severken nasıl oluyor da bunu gösterememişti. Başını geriye çekerken iç çekti.
“Güneş’im yapma böyle.”
Yüzünü avuçlayan adam alnından öperken kalbi çok kırılmıştı.
“Keşke... öz annesi ben...”
Devam edememişti başını önüne eğdi. Omuzlarından sarsılarak ağlarken Kenan saçlarından defalarca öptü.
YOU ARE READING
Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)
General FictionAkşam Güneşi tüm ihtişamı ile genç kızın yüzüne vururken Harun yutkunmak zorunda hissetmişti. Aşk kolay değildi ama ikisini etkisi altına almıştı. Çekilecek acıları umursamadan bir bütün olmak adına çoktan adımlarını atmışlardı Harun ve Reyhan... Ke...
