Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)

26. Bölüm Kıskanç

Güneş kalbindeki korku ile adım adım Yıldız'ın odasına girdi. Gördüğü ilk kişi Yıldız olmuştu daha sonra hıçkıran Sinem'in sesiyle olduğu yerden kıpırdayıp yanlarına gitti.

"Sorun ne?"

Yıldız hiç memnun olmayan bakışları ile yanında oturan Sinem'i işaret ederken bir yandan da cevap verdi.

"Arkadaş aşık olmuş. Bir kutu ilacı alıp içecek iken son anda yetiştim."

Sinem başını hızla kaldırırken Yıldız'ın yanından da kalktı. Kollarını iki yana açarken hıçkırıkları arasında isyan edercesine bağırdı.

"Aşık değilim!"

Güneş genç kızın yanına gidip koluna dokundu. Gözlerinden akan yaşlarla kendisine dönen kıza tüm içtenliği ile konuştu.

"Sinem, anlat ki bir yol bulalım."

"Anlatacak bir şeyim yok."

Sinem bu kargaşadan kurtulup gitmek istediğinde Güneş engel oldu.

"O zaman ne diye ağlıyorsun?"

"Konuşmak İst..."

Yıldız daha fazla sessiz kalmayıp yerinden ayağa kalktı. Sinem'in derdi neydi bilmiyordu ama bildiği bir şey varsa o da bu kızın çok canının yandığıydı.

"Sana bir yol gösterebiliriz, neden kaçıp gitmek istiyorsun?"

Sinem ikisinin de bu işi öğrenmeden onu bırakmayacağını hissedince yenilmişti. Omuzları çökerken olduğu yere düştü. Başını önüne eğerken hemen karşına oturan iki kıza baktı.

"En yakın arkadaşım, abim artık hayatta değil... kolum kanadımı en son kıran Orhan oldu. Ona sevdiğimi söylediğimde ne yaptı biliyor musunuz?"

ikisi de merakla ne dedi diye baktılar. Sinem derin bir nefes alırken elinin tersiyle gözyaşını kuruladı.

"Güldü sadece güldü. Ona karşı sevgim bitmek yerine gün geçtikçe büyüyor ve ben artık baş edemiyorum..."

"Adi herif!"

Yıldız söylenirken Güneş arkadaşına baktıktan sonra ne yapacağız dercesine başını salladı. Yıldız ayaklanırken saçlarını topuz yaptı.

"Bir baştan anlat bu Orhan meselesini."

Sinem burnunu çekerken gözyaşları yanaklarından düşerken ayağa kalkması için Güneş ve Yıldız ona elini uzatmıştı...
Konuşma bitince ikisi de bir süre sessiz kalırken Yıldız konuştu.

"Adam güçlü kadın seviyor net yani"

"Bunu nasıl anladın?"

Güneş, Sinem'in sorusuna gülümseyerek cevap verdi.

"Bunu anlamak zor değil Sinem. Çocuk gibi gelmişsin adama."

"Ben çocuk değilim!"

"Ama hiç belli olmuyor, şu haline bak."

Güneş arkadaşına ters ters bakışlar atarken daha ılımlı yaklaştı.

"Kanıtla bunu ama önce kendine sonra Orhan'a. Belki de aşk dediğin şey sadece bir hayranlıktır.

"Hayranlık değil ben seviyorum."