Yatağında uzanıp tavana bakarken gözlerini kapattı. Canı çok sıkılıyordu. İçinde bir şeyler dışarı çıkmaya can atarken buna izin vermek istemeyen yanı ile boğuşuyordu. Hayatı nereye gidiyordu, nasıl bir yol bulmalıydı onu bile bilmiyordu. Kenan ile yaşadığı şeyler aklına geldikçe huzursuz oluyordu. Bedeninde gezinen elleri, dudakları hatırlayınca hızla doğruldu. Saçlarını yüzünden çekerken her geçen gün kapana sıkıştıran adamdan kaçamayacağını anlıyordu. O gece Kenan'ın telefonu çalmasaydı eğer Güneş adama yenileceğini bildiği için kendisine kızıyordu.
Duyduğu korkunç ithamı unutmuş değildi ve bu onu çok üzüyordu. Harun onun abisi, Reyhan ablası gibiydi. Güneş bu yaşına kadar hiç aşık olmamıştı. Hayatına girmek isteyen kimseye aşık olamadığı için sevgilisi de olmamıştı.
Sevgi, aşk onun için; birlikte el ele yürümek, bitmesini istemediği sohbetler, sarılıp başını huzurla yaslayabilmekti... Kenan ona hoşlandığını dile getirdiğinde kalbi hızlanmıştı ama daha sonra düşününce anladı ki, Kenan için sadece elde edilmek istenen bir kadındı.
Düşünceleri onu boğarken çalan kapı ile ayaklandı. Yıldız içeriye girmeden kapıdan bakındı, Güneş arkadaşının içeriye girmesini söyleyince Yıldız odaya geçmişti.“Güneş ne oldu biliyor musun?”
Yıldız'ın mutluluğu gözlerinden okunurken Güneş bileğinden tutup yatağa oturttu. Merakla arkadaşına baktı. Yıldız ise öylesine heyecanlı duruyordu ki elleri ile yüzünü kapatıp parmaklarının arasından bakarak konuştu.
“Kadir ile öpüştük.”
Güneş istemsizce büyüyen gülümsemesine engel olmazken arkadaşının üzerine atlayıp çığlık attı. Sevinç çığlıkları Yıldız’a ulaşırken, üzerine atlayan arkadaşı omzuna vurup dağılan saçını düzeltti.
“Öldüreceksin beni Güneş.”
“Ya inanamıyorum sen resmen aşık olmuşsun.”
“Çok farklı bir his. Onunla iken sanki her şey daha güzel ve anlamlı. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyor, midemde tuhaf bir hareketlilik oluyor.”
Güneş bir kez daha arkadaşının üzerine atlarken sıkıca sarılmıştı. Yıldız'ın mutluluğu onun mutluluğu oluyordu. Yıldız'ın acısı, hüznü, sevinci hepsi ve daha niceleri.
İkisi de yatakta uzanmış tavana bakarken konuşan Güneş oldu.“Yakında evlenirsiniz.”
Yıldız yataktan doğrulurken elleri ile oynadı. Yüzüne çarpan ailesizliği gün yüzüne çıkarken başını eğdi.
“İstemeye gelirse bir evim, ailem bile yok.”
“O ne demek Yıldız? Ailen de, evin de var. Biz ölene kadar bir aileyiz. Kimsesiz değiliz.”
“İyi ki varsın Güneş.”
Güneş arkadaşının dizlerine elini koyup gülümsedi.
“Kadir çok şanslı senin gibi birisi ile olduğu için.”
“Mükemmel birisiyim.”
Son dedikleri Güneş’i kahkahaya boğarken kendisi de gülmüştü...
Yıldız yine dalıp giden Güneş’in ruh halinden bir şeyler olduğunu anlamıştı.“Senin neyin var?”
Güneş soru ile gözlerini Yıldız’a çevirdi. Söylemesi gerekenleri anlatmak için zaman tanıdı. Derin bir nefes alırken ellerini kucağında tuttu.
![](https://img.wattpad.com/cover/181186443-288-k107850.jpg)
YOU ARE READING
Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)
General FictionAkşam Güneşi tüm ihtişamı ile genç kızın yüzüne vururken Harun yutkunmak zorunda hissetmişti. Aşk kolay değildi ama ikisini etkisi altına almıştı. Çekilecek acıları umursamadan bir bütün olmak adına çoktan adımlarını atmışlardı Harun ve Reyhan... Ke...