Akşam Güneşi tüm ihtişamı ile genç kızın yüzüne vururken Harun yutkunmak zorunda hissetmişti. Aşk kolay değildi ama ikisini etkisi altına almıştı. Çekilecek acıları umursamadan bir bütün olmak adına çoktan adımlarını atmışlardı Harun ve Reyhan...
Ke...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yıl 2017 Aylardan Temmuz...
Güneş sinirle elinde ki tepsiyi tezgahın üzerine bırakmış ardından önlüğünü çıkarmıştı. Çok sinirliydi. "Allah'ın cezaları." Söylene söylene mutfaktan çıktığı esnada karşısındaki Celil ile daha da sinirlenmişti. Bu adamın bakışlarından hiç mi hiç hoşlanmıyordu. "Ne oldu güzellik ne bu sinir?" Gözlerini deviren Güneş adama cevap vermeden hızla yanından geçip gitmişti. Cebinden çıkardığı telefonunu eline almış arkadaşını aramıştı. Bu hayatta tek yakını Yıldızdı. Ne annesini tanımıştı ne de babasını. Tek hatırladığı yetimhaneye bırakan kadının arkasından çok ağladığıydı. Yıldız ile aynı yurttan arkadaşlardı. Aynı kandan değillerdi ama herkes ikisini öz kardeş biliyordu. Yıldız beyaz tenli, boyu kendisinden biraz daha uzun, konuşmayı çok seven, güçlü bir kızdı. Yıldızı uzaktan görünce daha da hızlanmıştı Güneş. Havanın sıcak oluşu kendisini iyice susatmıştı. Gözlüğünü çıkaran Yıldız hemen koluna girmişti. "Biraz daha bekleseydim eriyecektim." Güneş, Yıldız'ın espirisine karşılık yüzünü ekşitmişti. "Ne o Güneş hanımlar ne bu sessizliğiniz?" Omuzlarını kaldırıp indiren Güneş umursamaz sesiyle cevap vermişti. "Canım konuşmak istemiyor bugün. Sen konuş dinlerim." Yıldız yolun ortasında durmuş Güneş'in gözlerine bakmıştı. "Kime kızdın bu kadar?" Güneş kalabalığın ortasında durdukları için sürekli birilerinin kendisine çarpmasını umursamamıştı. "Müşterilere." Yıldız rahat bir nefes aldığını belli ederken tekrardan yürümeye devam etmişti. "Bende önemli bir şey var sandım." Güneş bazen Yıldız'ın bu tavrına acayip sinir oluyordu. Kolundan çıkmış daha hızlı yürümeye başlamıştı. Önünde duran Yıldız ile kaşlarını çatmıştı. "Çekil!" "Güneş abartıyorsun?" Güneş histerik bir gülüşün hemen ardından konuşmuştu. "Haklısın Yıldız. Şimdi müsadenle eve gitmek istiyorum." İkisi de yolda tek kelime etmeden yanyana yürümüşlerdi. Kapıdan içeri girmeleriyle apartmana dün taşınan çiftle karşılaşmışlardı. Ne onlar bir selam vermişti ne de Güneş ile Yıldız. Kucaklarında ki kız bebeği o kadar güzeldi ki Güneş bebeğe hafif tebessüm etmişti. Kadın bebeğini öyle bir saklamıştı ki kucağında, imkanı olsa tamamen saklayacaktı. Güneş gördüğü manzaraya anlam veremezken yanlarından geçip gitmişlerdi. Arkalarından bakmaya devam ederken Yıldız kendisine seslenmişti. "Ne baktın arkalarından. Su getireyimde dök bari." Güneş alayla konuşmuştu. "Yeni kanka buldum kendime. Kıskanma." Dediği gibi koşarak çıkmıştı merdivenlerden. Yıldızın sesi apartmanda yankılanırken Güneş kahkahasına engel olmak için elleri ile dudaklarını örtmüştü.
