Akşam Güneşi (TAMAMLANDI)

Tanıtım

Yıl 2018 Aylardan Temmuz

Kaç kadeh kırıldıııı sarhoooş gönlümdeee...
Bir türlü kendimiiiii avutamaaaadıımmmmm

Sabah sabah bağırarak şarkı söyleyen arkadaşı yüzünden yatağından söylenerek kalkmıştı Güneş.
Saçlarını tepeden toplamış. Çıplak ayakları ile sesin geldiği yöne doğru yürümüştü.
"Yıldızzzz!"
Arkadaşı duymamış gibi şarkısını söylemeye devam etmişti. Bir kaç saç teli önüne gelince sinirle kulağının arkasına yerleştirmişti Güneş.
"Yemin ederim geberticem seni Allah'ın delisi."
Mutfaktan içeri girdiği an yüzünde ki kızgınlık çoktan silinmişti.
"Günaydınn gönlümün sultanı."
Yanağına sulu bir öpücük konduran Yıldızın koluna vurmuştu. Elinin tersiyle yanağını silip sandalyeye oturmuştu.
İki eli belinde kendisine tepeden bakan arkadaşına kaşlarını kaldırıp kafasını "ne var" anlamında sallamıştı.
"Ellerini ve pis yüzünü yıkamadın mı?"
Güneş sırıtarak masada ki salatadan atmıştı ağzına.
"Sanane."
Kafasına bir tane çakan Yıldıza vurmak için hamle yapmaktan son anda vazgeçmişti.
"Karga sesini her sabah dinlemekten bıktım Yıldız.Ya arkadaş kabul et ses mes yok sende."
Bir yandan da kahvaltısına devam eden Güneş, Yızdız ile göz göze gelince ağzına zeytin atıp çay bardağını göstermişti.
"Çay demlemedin mi?"
Yıldız derin bir nefes alıp verdikten sonra kendi çayından bir yudum almıştı.
"Demledim tabi. Zıkkım iç Güneş."
Güneş kahkahasını atarken Yıldız da kendisini tutamamıştı...

"Kaçta gideceksin işe?"
Televizyondan kafasını çeviren Güneş isteksiz isteksiz yayıldığı koltuktan kalkmıştı.
"Lanet olası iş ve müşterileri."
Ayaklarını sürüye sürüye kendi odasına giren Güneş kapıyı kapatıp üzerini değiştirmişti.
Evden çıkmış merdivenlerden inerken daha bir hafta kadar olduğundan pek emin olamadığı yeni taşınan çiftle karşılaşmıştı. İkisine de gülümsemişti.
"Günaydın." demişti.
Karı koca kendisine cevap bile vermeden hızla kendi dairelerine girmişlerdi. Güneş şaşkın şaşkın çifte bakıp omuzlarını kaldırıp indirmişti.
"Herkes iyice ruh hastası oldu."
Kulaklığınıda takmış yolda kimseyi umursamadan şarkıya eşlik ederek işine doğru gitmişti...

############

Kenan çalan telefonu ile yattığı yatağından kalkmadan telefonu bulup kulağına götürmüştü. Uykulu sesiyle mırıldanmıştı.
Duydukları buz gibi soğuk su olup üzerine dökülüp kendisine getirmişti.
"İlk uçakla geliyorum."
Abisinin izini aylar sonunda bulmuştu. Hemen gömleğini giyen Kenan bavulunu çıkarıp dolaptan eline geçirdiklerini tıkayıp koşar adım odasından çıkmıştı.
"Sonunda buldum izini abi."

Kenan kendisini karşılayan adamı ile arabaya doğru yürüdükleri zaman da konuşmayıda ihmal etmemişti.
"Babamın kesinlikle haberi olmayacak Adem."
"Sen nasıl istersen abi."
"Babam çok kızgın abime çok."
"Biliyorum abi."
"Abimin yaptığıda iş değil ki! İnsan amcasının oğlunun nişanlısını kaçırır mı?"
"Aşk adama her şeyi yaptırır."
"Ne aşkı Adem Allah aşkına. Kendilerine heyecan arayan iki ergen gibiler."
Adem genç adama kısa bir bakış attıktan sonra içinden geçirmişti.
"Aşık olduğunda görücem seni abi."

############
Hem konuşmak hem de yemek için geldikleri kafeye oturan iki adam geldikleri gibi konuşmaya dalmışlardı. Menüyü getiren kızın sesi ile konuşmalarına ara vermişlerdi.
Kenan genç kıza bakarken akşam güneşinin kızın yüzüne vuruşuna tutulmuştu. Şu anı nedendir bilinmez hiç sıkılmadan izleyebilirdi.
"Başka bir isteğiniz var mıdır efendim?"
Kızın ses tonu ilk defa duyulmuş, keşfedilmemiş bir gizli hazine gibi gelmişti. Kendisini daldığı düşüncelerden sıyırıp cevap vermişti.
"Yok teşekkürler."
Genç kızın gitmesi ile ikisi kaldıkları yerden muhabbetlerine devam ederken masalarına gelen adam ile susmuşlardı.
"Kenan kardeşim."
İki arkadaş uzun zaman sonra birbirlerini görünce şaşırmışlardı.
"Hüseyin."
İki eski arkadaş sohbet muhabbet etmeye dalıp gittiklerinde kendileriyle ilgilenen kız tekrardan gelmişti.
Masaya koyduğu tabaklar ile adama farkında olmadan yaklaşmıştı Güneş.
Kenan burnuna dolan koku ile gözlerini kapatmamak için kendisi ile savaştığı sırada Hüseyin konuşmuştu.
"Güneş, abicim bizim özel tatlımızdan da getirir misin?"
"Tamam abi hemen getiriyorum."
İsminin Güneş olduğunu öğrendiği kızdan gözlerini ayıramamıştı. Kızın o müthiş ses tonunu tekrardan duymuştu...

###########

Güneş kulaklığını takmış karanlık sokakta ilerlerken duran şarkı listesini baştan açmak isterken bağrış sesini duymuştu.
Kulaklığını çıkarmış seslerin geldiği yöne doğru yürümüştü.
Köşeyi dönmesi ile birisiyle çarpışmıştı.
"Sen."
Demiş ama cümlesini kurumadan kadın kucağında ki bebeği kendisine vermişti.
Güneş kucağında duran bebeğe bir de korktuğu herhalinden belli olan kadına bakmıştı.
"Neler oluyor?"
Kadının adını bile bilmiyordu. Sahi apartmana taşınan bu gizemli karı koca kimin nesiydi?"
"Sana yalvarırım bebeğimi al götür arkana bile bakma. Eğer onu görürlerse öldürürler. Adı Hira, 9 aylık. Ben seni bulacağım Güneş."
Kadın arkasını dönüp koşarak uzaklaştığı sıra tekrardan Güneş'e seslenmişti.
"Kızım sana emanet."
#############
Yıl 2019 Aylardan Haziran.

Kenan abisinin ölmesinin ardından Şanlıurfa'ya geri dönmüştü. Daha bir sene bile olmamıştı abisini ve yengesini kaybedeli.
Çalan telefonu kulağına koyan genç adam hızla ayağa kalkmıştı.
"Ne diyorsun Adem?"
Duydukları ile hemen çıkmıştı odasından.
İnanamıyordu genç adam abisinin çocuğu varmış. Ne olursa olsun bulacaktı abisinin emanetini...

Herkeslereeee merhabaalarr❤❤ Yep yeni karakterlerle yep yeni bir kurguyla karşınızdayım.
Aşırı heyecanlıyım canlar umarım sizlerde beni yalnız bırakmazsınız desteklerinize ihtiyacım var🙏
Yorumlarınızı bekliyorum ❤